Gister schreef ik dat het belangrijk is om de kern van je boodschap zo te formuleren dat lezers/luisteraars er niet glazig van gaan kijken – dan ben je te abstract en algemeen. Even later keek ik me toch een partij glazig… als lezer van dit persbericht van Philips. Hierbij:

Deze nieuwe verzameling futuristische ontwerpconcepten vertegenwoordigt een innovatief ecosysteem voor thuis dat vraagtekens zet bij conventionele oplossingen voor energie, schoonmaken, voedselbewaring, verlichting, menselijk afval en gezond leven. <knip>  … een concept voor een geïntegreerd cyclisch ecosysteem waarin de output van de ene functie de input voor de andere functie is.

Ik wil helemaal geen concept in huis dat vraagtekens zet en dat input en output van functies integreert – ofzoiets. Waar gáát dit over? Pas in de slotzin krijg ik er enige grip op: recyclen van afval en water. Okee. Maar als ik daarmee terugga naar de glazige tekst, wordt het eigenlijk erger: wordt m’n wc-water straks de input van m’n voedselbewaring?

Zo moet het dus niet. Concreter, graag, zonder al dat concepten en functies enzo!