↓
 

Louise Cornelis

Tekst & Communicatie

  • Home |
  • Lezergericht schrijven |
  • Over Louise Cornelis |
  • Contact |
  • Weblog Tekst & Communicatie

Maandelijkse archieven: februari 2013

Bericht navigatie

← Oudere berichten

Een transparant stukje beet

Louise Cornelis Geplaatst op 27 februari 2013 door admin27 februari 2013  

Zo af en toe kan ik het niet laten, een totale tekstmisser hier te posten. Ik heb er weer één… nouja, ik moet toegeven, het was hiervoor nog erger. Een tijdje terug was ik namelijk aan het googlen naar sites over vleesvervangers, om te reviewen voor Leven, en toen vond ik een enorm gedrocht. Sindsdien hoorde ik van de redactie dat die site inmiddels is vervangen, door ojah.nl. Minder erg dan wat ik eerder zag, maar nog steeds denk ik: huur een goede tekstschrijver in! De zaak is me sympathiek, maar zo moet het toch echt niet.

Drie voorbeelden. Allereerst vinden ze hun eigen slogan waarschijnlijk erg grappig:

het meest veelzijdige stukje… alternatief voor vlees en vis

Maar, anders dan het origineel, dat bekt toch echt niet. En wat is een ‘stukje alternatief’? Dat doet me denken aan de vaagtaal van enkele decennia geleden: het ging toen om een stukje bewustwording richting de ander.

Het tweede voorbeeld komt van de menu-pagina ‘Beeter verteld‘, waar ik ging kijken omdat ik dacht: ojee, dat moet toch geen t zijn, vertelt? Dat weet ik niet helemaal zeker, ik raak verstrikt in de vage abstracties:

Vegetarisme en flexitarisme zijn actuele maar complexe voedingsthema’s. Voor brede consumentenacceptatie van vleesvrije, veelal vegetarische producten is transparante informatievoorziening cruciaal.

U bedoelt?

Ten derde zitten ze dan nog met een probleem bij het woord beet. In de hier bedoelde betekenis die staat voor een bepaald mond- of kauwgevoel, wordt dat niet voor niets meestal uit het Engels ontleend: bite. Bij beet dringt zich toch echt aan mij die ene andere betekenis op, en dat is dat de ‘beet’ van, zeg, een varken, pijn doet. Vandaar dat ik glazig ga kijken bij een zin als:

Een wereldwijd unieke plantaardige eiwitbasis die zich makkelijk laat verwerken tot producten met de door velen zo gewaardeerde beet van vlees of vis.

Kan vlees bijten?

Ik snap steeds wel wat ze bedoelen, hoor, maar toch overheerst bij mij de gedachte: ‘Ach ja, helder, concreet en aantrekkelijk schrijven, het is echt een vak!’

Geplaatst in schrijftips | Geef een reactie

Mevrouw De Vries – een tip? Nee, een must!

Louise Cornelis Geplaatst op 26 februari 2013 door admin26 februari 2013  

‘Boekentip’ is te zwak uitgedrukt voor De brievenbus van Mevrouw De Vries. Gekmakende post van onze (semi)overheid van Stephan Steinmetz. Dit móet iedereen lezen die te maken heeft met brieven aan klanten en burgers! Ik heb het vanochtend in één ruk uitgelezen, zowel griezelend als een heleboel herkennend.

Het boek laat haarfijn zien wat voor kloof er is tussen de belevingswereld van de brievenschrijvers en -ontvangers. Het richt zich op brieven van de (semi-)overheid, maar ik denk dat het geldt voor alle organisaties: de manier waarop er intern tegen de buitenwereld aan gekeken wordt (met in die buitenwereld klanten en burgers), zingt zich gemakkelijk los van die buitenwereld: de werkelijkheid zoals de ontvanger die ervaart. Communicatie komt daardoor niet aan: de lezer kan niks met de ontvangen post.

In de brieven die Mevrouw De Vries in de laatste jaren dat ze zelfstandig woont ontvangt, openbaart zich het marktdenken: zij is geen hulpbehoevende oudere dame, maar een kritische, rationele en actieve consument. Zo’n consument die elk jaar een bewuste afweging maakt tussen aanbieders van zorgverzekeringen en energie. Maar dat wíl Mevrouw De Vries helemaal niet. Zijn dat nou de zegeningen van de vrije markt?

Die markt, daar móet ze sowieso heel blij mee zijn, afgaand op de juichende toon waarin bijvoorbeeld wordt meegedeeld dat het aanvullende vervoer bij concessie anders georganiseerd gaat worden. Alwéér anders, weer meer versnipperd, weer een hogere bijdragen. En slechtere service. Mevrouw staat eindeloos te wachten op de speciale taxi. Maar zo moet ze dat niet zien natuurlijk: de aanbieder is steeds bezig met het leveren van zorg op maat! Een betere dienstverlening! Zo juichen de brieven.

Ook andere waarden van de schrijvende organisaties sijpelen door: transparantie (ze ontvangt een heleboel post waar ze niets mee moet of kan, en die als enige nut lijkt te dienen dat de schrijver aan een bepaalde communicatiebehoefte of -plicht heeft voldaan) en controle- en beheersdrang (een boel brieven lijken eerder aan de accountants en juristen gericht dan aan haar). Alles bij elkaar leidt het tot een enorme papierwinkel. En ze leest alles braaf, want het zijn tenslotte officiële instanties, en er kán iets in staan waar ze wel wat mee moet.

Wat ik interessant vind aan het boek is de mate waarin de brieven een inkijkje geven in het wereldbeeld van de schrijvers. Dat laat maar weer eens zien dat schrijven geen kwestie is van technische trucjes aanleren. Je kunt deze brievenschrijvers best een cursus ‘helder en begrijpelijk schrijven’ geven – van de voorbeelden gaan mijn vingers af en toe jeuken; kleine verbeteringen aan de teksten zouden best al wel wat helpen. Maar als hun wereldbeeld niet mee-verandert, blijven ze nog steeds op een voor Mevrouw De Vries vervreemdende manier schrijven.

Als tekstadviseur zou ik daarom niet meteen gaan herschrijven, maar twee andere dingen doen:

  • In de eerste plaats zou ik de teksten aan de schrijver terugspiegelen. Daarmee bedoel ik dat ik ze hardop lees zoals ik denk dat ze gelezen worden, en dan leg ik de lezersreactie er dik bovenop. Ik laat zien waar ik van afhaak, waar ik van schrik, wat ik niet begrijp, wat voor beeld ik voor ogen krijg. Vervolgens kunnen we gaan praten over: hoe kan dit anders?
  • In de tweede plaats zou ik schrijvers aanmoedigen om minstens één keer per week koffie te gaan drinken met een Mevrouw De Vries. Niet als functionaris, maar als buur, mantelzorger, vriend of familie. Daardoor blijft je wereldbeeld wat meer in balans. Ter vergelijking: toen ik bij McKinsey werkte, was ik blij dat ik in de Bijlmer woonde. Dat hield me met beide voeten op de grond.

Het boek en koffie met haar drinken: ik kan Mevrouw De Vries van harte aanbevelen!

Geplaatst in Leestips | Geef een reactie

Hypermodern adviseren

Louise Cornelis Geplaatst op 25 februari 2013 door admin25 februari 2013  

Meer dan tien jaar geleden bedacht ik dat de hiërarchische structuur van een piramidale tekst zich prima leent om gestalte te krijgen in een hypertext. Ik schreef daar in Adviseren met perspectief een paragraafje over (eerste druk is van 2002).  Ik verwachtte en voorspelde toen dat binnen een paar jaar het digitale adviesrapport, in een andere dan lineaire vorm, gestalte zou krijgen.

Als ik kijk naar hoe de ontwikkelingen zijn gegaan, met de opkomst van e-readers en smartphones bijvoorbeeld, zou ik denken dat ik inmiddels al lang een keer gelijk had gekegen. Maar nee. Raar eigenlijk, want lezers willen eigenlijk heel graag meer digitaal kunnen lezen, ook rapporten (bron). En ze willen meer plaatjes en hapklare brokken – dat kan digitaal en met hypertext ook makkelijker.

Tegen die lezerswensen afgezet blijft de standaard rapportagevorm erg ouderwets. Moet dat niet eens veranderen? In de afgelopen maanden deed Alieke Zelhorst voor haar masterscriptie CIW aan de RuG onderzoek naar de haalbaarheid van adviesrapporten in hypertext. Daaaruit blijkt dat het écht kan, zo rapporteren, en dat een deel van de lezers het waardeert. Ik daag hierbij adviseurs uit om het zo eens te gaan proberen!

Dat het kan, blijkt allereerst uit de teksten die Alieke maakte, daarbij gebruik makend van de vaardigheden die ze heeft als communicatieadviseur en webdesigner van Bureau iMAGO. De teksten staan online, dus ze zijn te bekijken: twee adviesrapporten, allebei gestructureerd volgens het piramideprincipe, en allebei vormgegeven alsof het een website is, in elk geval: gebruik makend van de design-mogelijkheden van hypertext. De ene is voor MKB Energie, de ander voor ‘Terug naar het begin‘, gefingeerde bedrijven, maar beide rapporten zijn gebaseerd op echte (niet-piramidaal en lineair). Ze komen overigens het beste tot hun recht als je ze op een tablet leest, en dat is hoe Alieke het in haar onderzoek gebruikte.

In het onderzoek legde ze 20 zakelijke lezers het adviesrapport voor. De helft kreeg eerst de lineaire tekst te zien (letterlijk dezelfde tekst, maar dan als linaire tekst in PDF op de tablet aangeboden), de andere helft eerst de hypertext, en beide helften waren nog eens gelijkelijk verspreid over de twee rapporten. Alieke vroeg in een semi-gestructureerd interview naar de gebruiksvriendelijkheid van het document: bruikbaarheid, efficiëntie, leerbaarheid (mate van benodigde gewenning) en tevredenheid met deze rapportagevorm, eerst van de eerst aangeboden vorm, en daarna in een vergelijking met de andere.

De respondenten hebben geen uitgesproken voorkeur. De meeste vinden het menu van de hypertext handig en efficiënt, maar sommige respondenten vinden de PDF handiger. In de woorden van twee van de respondenten:

Ik vind het heel erg makkelijk dat je al die kopjes hebt en dat alles heel overzichtelijk hiernaast in een linker kolom staat. (over de hypertext)

Meer integraal. Ik vind het makkelijker eigenlijk. Je kan even door swipen terug en dan weer zo. Alles staat compleet. Deze vind ik makkelijker eigenlijk (over PDF)

Aan de hypertext moeten ze (natuurlijk) wat meer wennen. Maar al met al ontlopen de twee vormen elkaar niet zo erg.

Ongeveer evenveel respondenten hebben dus voorkeur voor de PDF als voor de hypertext. Dat is geen uitgesproken juichverhaal voor hypertext, maar er liggen wel degelijk kansen. Alieke adviseert om de hypertext nog eens onder de loep te nemen: die kan gebruiksvriendelijker, bijvoorbeeld door de hoeveelheid verplichte kliks te beperken. Die irriteerden namelijk sommige gebruikers:

Ik vind de linkjes niet handig. Het is te veel subsubsubpagina. Het voelt een beetje als verborgen info.

Ik mis het swipen. Het totaaloverzicht ben ik hier kwijt.

Maar hoe dan ook: sommige lezers, namelijke degene met een voorkeur voor de hypertext, zou je dus als schrijvende professional gelukkig kunnen maken door je adviesrapport zo aan te bieden. Nogmaals: wie durft dat experiment aan? Check wel eerst even bij je lezer, of die het ziet zitten. Zo ja, dan kun je hypermodern adviseren.

Bron: Zelhorst, Alieke (2013) ‘Hypermodern’ adviseren. Piramidaal adviseren in de vorm van hypertext. Masterscriptie CIW, Rijksuniversiteit Groningen.

Geplaatst in Piramideprincipe-onderzoek, schrijftips | Geef een reactie

Mattermap

Louise Cornelis Geplaatst op 19 februari 2013 door admin19 februari 2013  

Leuk stuk in de NRC van gisteren, over de mattermap, een nieuwe aanpak voor het brengen van complex nieuws. ‘Voor lezers die grip willen krijgen op het debat’, schrijft de krant. Het gaat om een schema dat lijkt op mindmaps en op de kaarten van de Argumentenfabriek, maar dan journalistiek toegepast: eenduidige relaties (vraag – antwoorden met standpunten), versimpeld, en met bronvermelding.

Het voorbeeld is een overzicht van de standpunten rond de vraag ‘Is er kans dat de nieuwe paus zwart is?’ Naar links splitsen takjes af waarvan het antwoord begint met ‘nee’, voorzien van relevante citaten als bewijsmateriaal. Naar rechts idem dito, maar dan voor ‘ja’. Fraai (met als enige kanttekening dat voor mijn gevoel de pijlen de verkeerde kant op wijzen, niet intuïtief zijn althans, want voor mij is de vraag het vertrekpunt).

Dit lijkt me een veelbelovend nieuw alternatief voor de traditionele berichtgeving over complexe debatten, in de vorm van een (lineaire) tekst. Sowieso denk ik dat er in de komende jaren nog wel meer apps komen als alternatief voor tekst. Sterker nog: binnenkort zal ik hier iets vertellen over een toepassing voor  die Alieke Zelhorst, één van mijn scriptiestudenten, heeft ontworpen: het adviesrapport in hypertekst. Wordt dus vervolgd!

Geplaatst in Opvallend, schrijftips | Geef een reactie

Net uit: Schrijfgedragverandering

Louise Cornelis Geplaatst op 19 februari 2013 door admin19 februari 2013  

In de nieuwe Tekstblad (jaargang 19, nummer 1) een column van mij met de titel ‘Schrijfgedragverandering’. Ik heb het daarin over een organisatie die X maakt, een complex product. Van de klanten moet dat klantgerichter. Dat zou voor de meeste organisaties en X’en reden zijn om een heel verandertraject in gang te zetten. Maar als X ’tekst’ is, zoals in het geval van veel kenniswerkers die niets anders concreets afleveren, volstaan de meeste organisaties met een traininkje van een dag of wat. Mij verbaast het inmiddels niet meer dat dat niet zo veel effect sorteert.

Aan het eind pleit ik voor één van de alternatieven: een tekstschrijver het ‘vuile werk’ laten opknappen. Die vindt dat namelijk nog leuk ook!

Geplaatst in schrijftips, verschenen | Geef een reactie

En zo zit het!

Louise Cornelis Geplaatst op 15 februari 2013 door admin15 februari 2013  

Gister weer eens iemand uitgelegd dat van die regels als dat je een zin niet met en mag beginnen ouderwetse schoolmeesterregels zijn, lees (en beluister) ik vandaag een blogpost op Kiezelblog met zo ongeveer letterlijk dezelfde boodschap. Het is alsof ik mijn eigen woorden hoor echo’en. Grappige gelijktijdigheid!

Geplaatst in schrijftips | Geef een reactie

Lege plek op CD

Louise Cornelis Geplaatst op 15 februari 2013 door admin15 februari 2013  

Vorig jaar schreef ik over de woorden die indruk op me hadden gemaakt bij een solo-concert van Huub van der Lubbe. Daarom vind ik het nu wel leuk om hier te melden dat die woorden staat op zijn pas verschenen solo-plaat Simpel Verlangen. Het gaat om ‘Mijn liefjes ogen’ – overigens een nummer dat De Dijk ook al op plaat had gezet. Op Simpel Verlangen klinkt het overigens minder trots en arrogant dan wat ik me van vorig jaar herinner. Toch blijft het een fraai nummer, en de CD is sowieso de moeite waard!

Geplaatst in Opvallend | Geef een reactie

Oase uit

Louise Cornelis Geplaatst op 15 februari 2013 door admin15 februari 2013  

Deze week verschenen: Oase Magazine 4, nr. 4, met daarin weer drie mini-columns over sport van mij. Wat wel grappig was: ik krijg altijd thema’s op, en dit keer waren twee daarvan ’trots’ en ‘wijs’. Ik ging met een sporter praten over waar hij trots op was, en uiteindelijk werd dat de column voor het thema ‘wijs’. Want hij was trots op al jaren met verstand sporten!

Geplaatst in verschenen | Geef een reactie

Hoe neutraal moet je zijn?

Louise Cornelis Geplaatst op 12 februari 2013 door admin12 februari 2013  

Eerder op de middag was er op Radio 1 een interessante discussie over het gebruik van de term brokkenpaus door de NOS gisteren. Was dat nou niet te gekleurd en kritisch, had dat niet wat neutraler gemoeten? De discussie echode bij mij aan discussies die ik vaak heb met schrijvende adviseurs – gister nog. Als je gaat samenvatten, interpreteren – en dat moet om er een interessant verhaal van te maken – dan ontkom je niet aan kleur bekennen. Neutraliteit is een illusie; objectiviteit bestaat niet – zeg ik dan wel eens, in dat kader.

Alleen al als je feiten selecteert, en dat moet om te kunnen schrijven of radio te kunnen maken, maak je keuzes en ben je dus aanwezig als schrijver/radiomaker. Dat kan niet anders, en zeker niet als het een beetje interessant en leesbaar/luisterbaar moet zijn: als je het goed doet, stem je je kleuring af op het publiek.

Ik vind brokkenpaus motiveerbaar, en ik vind het daarnaast ook een aardige taalvondst. Van mij mag het wel, dus. Maar je kunt het er ook mee oneens zijn. Dat is inderdaad het risico van meer met de billen bloot gaan als schrijver. Het verlangen om ‘neutraal’ te zijn is vaak een verhulde angst daarvoor – dat men over je kan vallen.

Een adviseur met lef durft niet alleen de feiten op een rijtje te zetten, er zogenaamd neutraal buiten blijvend, maar ook het beestje bij de naam te noemen.

Geplaatst in Opvallend, schrijftips | Geef een reactie

Wat gebeurt er in het hoofd van de lezer?

Louise Cornelis Geplaatst op 11 februari 2013 door admin11 februari 2013  

Vrijdag sloot ik af met een korte opmerking over dat het nog steeds lastig is in het piramideprincipe-onderzoek om het principe op zijn waarde te meten. Eén van de redenen daarvoor is dat de onderzoekssituatie zo kunstmatig is; een andere is dat we ook nog steeds op zoek zijn naar meetinstrumenten. Vandaar dat ik het leuk vond dat één groep studenten zich daar specifiek mee bezig heeft gehouden. Sven, Myrthe, Sander en Aislinn onderzochten of Q-sorting geschikt zou zijn, en inderdaad zijn zij enthousiast.

Ik had zelf nog nooit met Q-sorting gewerkt en vond het dus ook lastig om dit groepje op methodologisch vlak te begeleiden, maar ze konden er gelukkig zelf goed mee uit de voeten. Voor de te meten variabelen ‘eerste indruk’ (na een snelle blik van 30 seconden), ‘vindbaarheid’, en ‘overzichtelijkheid’ ontwierpen ze kaartjes met uitspraken die door de respondenten geordend moesten worden, voor een methodologische en een piramidale inhoudsopgave. De respondenten konden hun keuzes mondeling toelichten, wat past bij het pionierende karakter van dit onderzoek. Vooraf hadden de studenten voor elk van die variabelen een aantal hypotheses opgesteld, op basis van het inzicht in de structuur van adviesrapporten tot nu toe.

Uit het onderzoek bleek vooral dat de methodologische rapporten het precies zo deden als in de hypotheses uitgedrukt, maar de piramidale helemaal niet. Dat betekent vooral dat we kennelijk beter begrijpen hoe methodologische rapporten gelezen worden dan piramidale.

Een voorbeeld was dat we verwachtten dat voor de eerste indruk van de piramidale versie ‘Ik heb nu een globaal beeld van de inhoud van het rapport’ hoger zou scoren dan ‘De inhoudsopgave ziet eruit zoals ik had verwacht’. Daar zit natuurlijk een idee achter over de rol van genre-verwachtingen. Maar die laatste uitspraak scoorde echter verrassend hoog: volgens de respondenten was het de meest toepasselijke uitspraak! Ook al gaven de respondenten in hun eigen woorden aan dat ze wel ‘conclusie’ misten. Geen idee wat er precies in die hoofden gebeurt bij het sorteren van de kaartjes.

En zo ging het dus steeds. Sven, Myrthe, Sander en Aislinn raden aan om de mogelijkheden van Q-sorting nader te verkennen in vervolgonderzoek. Dat kan zeker, maar ook laat dit onderzoek volgens mij zien hoe weinig we eigenlijk nog maar weten van hoe lezers (inhoudsopgaven van) adviesrapporten lezen – ook na drie lichtingen onderzoekscollege en enkele scripties. Het rapporteren over de derde lichting rond ik hiermee bijna af – er volgt nog één groepje, maar dat is nog bezig (vanwege een probleem met het vinden van respondenten). Maar het onderzoek is nog zeker niet afgelopen: er zijn bijvoorbeeld nog enkele scripties in de maak, en bij twee daarvan staat dat lezen van adviesrapporten centraal. Wordt vervolgd dus!

Geplaatst in Piramideprincipe-onderzoek | Geef een reactie

Bericht navigatie

← Oudere berichten

Recente berichten

  • ‘Vermijd contact’ – waarschuwing of gebruiksaanwijzing?
  • Hoe schrijf je een goede songtitel?
  • Uit de Microsoft-cloud
  • Druk met schrijven met AI
  • Welweg?

Categorieën

  • Geen rubriek (10)
  • Gesprek & debat (30)
  • Gezocht (9)
  • Leestips (316)
  • Opvallend (544)
  • Piramideprincipe-onderzoek (98)
  • Presentatietips (153)
  • schrijftips (888)
  • Uncategorized (45)
  • Veranderen (38)
  • verschenen (202)
  • Zomercolumns fietsvrouw (6)

Archieven

  • juni 2025
  • mei 2025
  • april 2025
  • maart 2025
  • februari 2025
  • januari 2025
  • december 2024
  • november 2024
  • oktober 2024
  • september 2024
  • augustus 2024
  • juli 2024
  • juni 2024
  • mei 2024
  • april 2024
  • maart 2024
  • februari 2024
  • januari 2024
  • december 2023
  • november 2023
  • oktober 2023
  • september 2023
  • augustus 2023
  • juli 2023
  • juni 2023
  • mei 2023
  • april 2023
  • maart 2023
  • februari 2023
  • januari 2023
  • december 2022
  • november 2022
  • oktober 2022
  • september 2022
  • augustus 2022
  • juli 2022
  • juni 2022
  • mei 2022
  • april 2022
  • maart 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • januari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • oktober 2017
  • september 2017
  • augustus 2017
  • juli 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • januari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • februari 2016
  • januari 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • augustus 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015
  • april 2015
  • maart 2015
  • februari 2015
  • januari 2015
  • december 2014
  • november 2014
  • oktober 2014
  • september 2014
  • augustus 2014
  • juli 2014
  • juni 2014
  • mei 2014
  • april 2014
  • maart 2014
  • februari 2014
  • januari 2014
  • december 2013
  • november 2013
  • oktober 2013
  • september 2013
  • augustus 2013
  • juli 2013
  • juni 2013
  • mei 2013
  • april 2013
  • maart 2013
  • februari 2013
  • januari 2013
  • december 2012
  • november 2012
  • oktober 2012
  • september 2012
  • augustus 2012
  • juli 2012
  • juni 2012
  • mei 2012
  • april 2012
  • maart 2012
  • februari 2012
  • januari 2012
  • december 2011
  • november 2011
  • oktober 2011
  • september 2011
  • augustus 2011
  • juli 2011
  • juni 2011
  • mei 2011
  • april 2011
  • maart 2011
  • februari 2011
  • januari 2011
  • december 2010
  • november 2010
  • oktober 2010
  • september 2010
  • augustus 2010
  • juli 2010
  • juni 2010
  • mei 2010
  • april 2010
  • maart 2010
  • februari 2010
  • januari 2010
  • december 2009
  • november 2009
  • oktober 2009
  • september 2009
  • augustus 2009
  • juli 2009
  • juni 2009
  • mei 2009
  • april 2009
  • maart 2009
  • februari 2009
  • januari 2009
  • december 2008
  • november 2008
  • oktober 2008
  • september 2008
  • augustus 2008
  • juli 2008

©2025 - Louise Cornelis
↑