↓
 

Louise Cornelis

Tekst & Communicatie

  • Home |
  • Lezergericht schrijven |
  • Over Louise Cornelis |
  • Contact |
  • Weblog Tekst & Communicatie

Maandelijks archief: juli 2016

De links

Louise Cornelis Geplaatst op 29 juli 2016 door LHcornelis25 juli 2016  

… en het is weer eens tijd voor het overzicht aan interessante links van de laatste tijd, weer van alles wat en met dank aan de twitterende vakgenoten vooral:

  • ‘Je hoeft geen nieuws te hebben om in het nieuws te komen’ schrijft college Jeanine Mies op haar Persberichtenblog. Hoe doe je het dan wel? Door een ‘haakje’ te vinden!
  • Aankondiging van de schrijfwedstrijd voor ambtenaren: wie schrijft de beste burgerbrief?
  • Een aardig artikel over hoe je juristen beter kunt leren schrijven. ‘Aardig’, zeg ik, want het bevat weliswaar nuttige tips maar in mijn ervaring is het eerste punt, ‘acknowledge that you can improve’, nogal weerbarstig, en dan houdt het op. Daar komt ook ‘willen’ bij. Ik heb een jurist ooit eens horen zeggen, na reacties van verbazing en onbegrip van zijn lezers: ‘Maar juristen schrijven al meer dan honderd jaar zo’. Hij vond dat een argument om het vooral zo te blijven doen!
  • Aankondiging van een interessant proefschrift waarin wordt aangetoond dat kinderen een tekst beter begrijpen als ze tijdens het lezen een ‘filmpje’ maken in hun hoofd (‘innerlijke voorstelling’). Ik herken dat, of althans, ik weet van mezelf dat ik al mijn hele leven eigenlijk film kijk in mijn eigen hoofd als ik lees. Daarom wil ik van goede boeken de bioscoopfilm niet zien – de film in mijn hoofd is veel beter. Harry Potter bijvoorbeeld, in de film in mijn hoofd is diens omgeving sterk gekleurd door mijn eigen middelbare-school-herinneringen, en Hogwarts/Zweinstein in de film lijkt daar helemaal niet op en vind ik dus niks. En verder denk ik meteen ook: wat zou het interessant zijn om te kijken wat voor filmpje er al dan niet ontstaat bij het lezen door volwassenen, ook van zakelijke teksten! Van het leesonderzoek gebeurt veruit het meeste bij kinderen. Over het lezen van volwassenen weten we nog frappant weinig.
  • Pleidooi voor redigeren om een betere schrijver te worden. Ben ik het mee eens: je wordt zelf een betere schrijver door precies te kijken wat in een andere tekst wel en niet werkt.
  • Ik neem zelf het woord ‘borgen’ niet in de mond als het gaat om een verandering of verbetering (zoals: lezergerichter schrijven) in een organisatie – ik vind het een jeukwoord en volgens mij is het de omgekeerde wereld, want ik ‘borg’ niet een training, ik zie training als middel. Maar als ik de jeuk even opzij zet, is 101 Borgingsmethodes wel een nuttige site!

 

 

Geplaatst in Leestips, schrijftips | Geef een reactie

Wat heb je aan meer nul?

Louise Cornelis Geplaatst op 26 juli 2016 door LHcornelis25 juli 2016  

Ik fiets regelmatig langs een rare poster achter het raam van een kantoorgebouw in Schiedam:

sizero

Het zit hem vooral in die slogan ‘less size more zero’. In eerste instantie snapte ik die helemaal niet, omdat ik dacht dat deze poster op één bedrijf sloeg. Wat zou een fysiotherapiepraktijk bedoelen met iets met size en zero? Pas toen ik de foto van hierboven maakte en dus dichterbij kwam en er beter naar keek, zag ik dat het om twee bedrijven ging.

Dat is meteen al een interessante, vanuit het oogpunt van schriftelijke communicatie. Ik werd op het verkeerde been gezet doordat er maar één logo en één verdieping wordt gegeven, denk ik, en het paars van Sizero is net wat te subtiel om het visueel’ te onderscheiden van het zwart erboven. Oftewel: de signalen die richting ‘één’ sturen zijn sterker dan die richting ’twee’.

Dan weet ik wel meteen dat Sizero wel iets zal doen met afvallen. Maar dan nog vind ik het een rare slogan. Op de website van het bedrijf (die mijn beschermingssoftware overigens hoogst verdacht vind) zie ik dat de naam slaat op ‘size zero’, met ze dus in twee functies. Dat vind ik te bedacht, en eerlijk gezegd had ik een sterkere associatie met Cicero. En wie wil er ‘maat nul’ of ‘meer nul’ of ‘minder maat meer nul’?

Nou zie ik op de website dat tekst niet bepaald de sterkste kant is van dit bedrijf (‘Wanneer je bij jouw kennismakingsbehandeling niet meer dan 4cm verliest hoef je deze niet te betalen’ – je hoeft die centimeters dus niet te betalen? En in de zin erna introduceren ze een apparaat inzake afslanken – oempf).

Het is dat ik totaal niet geloof in hun product en dat het eruit ziet als een dichtgetimmerde franchise. Anders zou ik de volgende keer aanbellen en mijn diensten aanbieden.

Geplaatst in schrijftips | Geef een reactie

Taal is big business

Louise Cornelis Geplaatst op 22 juli 2016 door LHcornelis21 juli 2016  

CoverWat een apart boek, Taal is business. Taal, de turbo naar economisch succes! van Frieda Steurs. Ik ken geen enkel ander boek met een vergelijkbare inhoud.  Steurs laat de taalsector in de economie zien, de taalindustrie: wat voor taalproducten en -diensten zijn er allemaal, wat voor rol spelen die in de economie en  hoe zou die rol nog groter/beter kunnen zijn?

Over dat laatste: eigenlijk zijn de blunders altijd het leukste, vind ik. Zoals dat Starbucks z’n elders zo populaire gingerbread koffie maar niet verkocht kreeg op de Duitse markt, totdat ze ‘m Lebkuchen-koffie noemden want zo heet dat koekje in het Duits. Of zoals de vertaalfout die Parker maakte waardoor de reclameslogan in Mexico klonk als ‘It won’t leak in your pocket and make you pregnant’. Of de blunder van Puma op de markt van de Verenigde Arabisch Emiraten. Dat land bestond 40 jaar en Puma bracht speciaal een sportschoen op de markt in de kleuren van de nationale vlag. Maar de Arabieren vonden dat respectloze omgang met de vlag: een schoen is iets vuils, waarmee je de grond aanraakt.

Het laatste voorbeeld laat zien dat je ’taal’ best ruim mag zien: het gaat ook om culturele aanpassing. Want dat zijn al die voorbeelden: lokaliseren, het aanpassen van producten aan lokale vereisten. Dat is dus meer dan alleen maar vertalen. Ik vond het hoofdstuk daarover (het derde) veruit het leukste van het hele boek. Het laat zien hoe belangrijk gedegen kennis van een andere cultuur is als je daar iets wilt verkopen. En daar heb je deskundigen voor nodig.

Die deskundigen, daaraan is een tekort, maar meer nog lijkt het hele boek uit te ademen dat ze onvoldoende gewaardeerd worden, onzichtbaar zijn. Het boek lijkt één groot pleidooi voor ‘kijk eens hoe belangrijk ons vak is’. Dat werd mij gaandeweg te veel. Ik werd moe van de vele versterkers: er is niet gewon een kloof, nee, een enorme kloof in informatievoorziening (p. 65) en het is maar liefst een zware opgave om juridische teksten te vertalen (p. 130), enzovoort, enzovoort.

Ook zijn er grafisch dingen gedaan om het boek op te leuken maar die zijn niet allemaal functioneel. Soms is er ineens een stukje tekst als kader gekleurd zonder dat duidelijk is waarom, en er zijn ook visualisaties bij die niets toevoegen. Nouja, en dan trekt er af en toe een zin scheef zoals de eerste op de achterflap:

We merken allemaal in ons dagelijks leven dat de impact van de internationalisering en de wereldhandel ook effect heeft op de communicatie en de wijze waarop nieuwe producten en diensten ons worden aangereikt.

Watte? In combinatie met de ronkende titel en ondertitel (met ook nog een uitroepteken erachter) vind ik dit bijna anti-reclame. Overigens had ik op basis van de ondertitel een wat meer praktisch gericht boek verwacht: hoe zet ik taal in om tot economisch succes te komen? Je kunt wel wat dingen afleiden daarover, maar het is zeker geen boek met praktisch tips. Belangrijkste boodschap eruit lijkt te zijn: onderschat het belang van taal niet.

Daar ben ik het zeker mee eens, maar het hoeft er wat mij betreft dus niet zo dik bovenop te liggen. Wat Steurs te vertellen heeft, was met een meer ‘sec’ benadering meer tot zijn recht gekomen. Meer show-don’t-tell vooral ook: niet roepen hoe enorm, zwaar en belangrijk iets is, maar het zo zichtbaar maken dat de lezer dat zelf gaat voelen. Dat had wellicht ook nog wel wat aardiger gekund met meer uitgewerkte voorbeelden en interviews met professionals in de sector, want steeds dezelfde soort beschrijvingen in dezelfde toon wordt ook wat opsommerig en saai, 12 hoofdstukken lang. Eenmaal over de helft lijkt het allemaal steeds op hetzelfde neer te komen: ja, natuurlijk speelt taal een grote rol  in het recht. En in de medische wereld. En in de IT.

Taal speelt overal een grote rol. Ja, die boodschap is er dus echt wel ingehamerd!

Geplaatst in Leestips | Geef een reactie

Bijzondere redactieklus

Louise Cornelis Geplaatst op 18 juli 2016 door LHcornelis18 juli 2016  

Het is zo midden in de zomer rustig met mijn gewone werk, en dus kan ik wat achterstallige en bijzondere klussen doen. Zoals het digitaliseren van de notities van mijn opa, die in de jaren dertig en de oorlog dorpsarts was in Barsingerhorn – er is daar zelfs een straat naar hem vernoemd. In de jaren tachtig heeft hij enkele markante herinneringen in de vorm van korte anekdotes opgeschreven, ‘Ontmoetingen in de praktijk’, soms humoristisch, soms serieus

Ik wist daar vagelijk van en trof ze opnieuw aan in de nalatenschap van mijn moeder. Zodoende lagen ze hier al jaren, en nu ben ik ze aan het scannen en bewerken om iets mee te gaan doen. Ik weet nog niet precies wat, ze zijn volgens mij interessant zowel vanuit de medische invalshoek als voor de streek West-Friesland. Ik heb al wat contacten gelegd voor uitgave ervan (en meer is nog welkom, mocht iemand dit lezen en er een idee voor hebben).

Ik vind het geen makkelijke redactieklus, maar wel een interessante. Ik moet van die beslissingen nemen als: laat ik zijn spelling intact? De enkele d/t-fout en ontbrekende spaties bij leestekens corrigeer ik, met het oog op de leesbaarheid. Maar moet ik het ook moderniseren? Hij schrijft niet alleen met de oude regels voor de tussen-n, zoals beddegoed, maar ook bijvoorbeeld paedogogisch en inhaerent en gangraeneus. Dat lijkt me zelfs voor de jaren tachtig, toen hij het schreef, al verouderd.

Hetzelfde geldt voor de naamvalsvormen: ‘het begaanbaar houden der polderwegen’. Vind ik mooi, trouwens, ik kan een genitief wel waarderen – maar in de jaren tachtig schreven we daar toch echt al gewoon van de.

Het laatste woord laat ook zien dat er medisch jargon in staat, wat doe ik daarmee? Mamma-carcinoom, kent iedereen dat? Er borstkanker van maken, hmm, daarmee verdoezel ik dat het woord kanker wellicht voor hem taboe was? Was dat zo? Ik heb geen idee. Een paar pagina’s verderop gebruikt hij het wel voor de maag. Soms legt hij wat uit. Infauste prognose, dat woord kende ik niet, maar opa zette er (slecht) achter, dat helpt.

Opa’s typmachine deed het niet altijd even goed, en zo moest ik googlen naar iets wat ik niet kende én niet goed kon lezen: een kypho- of hypho-scoliotische wervelkolom – aha, met een k dus. En over jargon gesproken! Maar zo leer ik er wel wat van.

Daarnet moest ik ook even goed kijken wat hij bedoelde.

… wij hadden een week vacantie gepland. (a = e, stom geschreven, geen nederlands)

Door de c in vacantie trekt mijn aandacht nogal naar dat woord, maar dan snap ik het stukje tussen haakjes niet. O, wacht dat gaat over gepland. Maar dat vind ik zo’n gewoon woord dat ik niks met die toegevoegde opmerking kan. Nouja, voorlopig maar laten staan dus.

Waar ik bij ander redactiewerk rücksichtslos kies voor het belang van de lezer, nu en hier, moet ik in deze tekst dus de hele tijd schipperen tussen dat belang en het recht doen aan de schrijver. Sowieso, maar al helemaal omdat ik nog niet weet wie de lezers gaan worden. Daarom hak ik de knopen voorlopig door richting opa’s eigen keuzes. Het later aanpassen aan een hedendaagse lezer/leek kan altijd nog.

 

Geplaatst in schrijftips | Geef een reactie

Citeren

Louise Cornelis Geplaatst op 11 juli 2016 door LHcornelis7 juli 2016  

In journalistieke teksten is citeren de gewoonste zaak van de wereld. Je zet er aanhalingstekens omheen, en dan heeft iemand anders dat dus zo gezegd. Of nouja, niet altijd helemaal letterlijk. Op z’n minst bewerkt de journalist de spreektaal tot iets leesbaars, dus de uh’s enzo gaan eruit. Vaak gaat de bewerking ook wel verder en zijn de citaten meer parafrases dan letterlijke uitspraken.

Het komt alleen wel wat nauwer als je de spreker iets zelf kunt horen zeggen, als dat iemand is die nogal in de belangstelling staat, en als je er als journalist wel een erg vrije draai aan geeft. De NOS ging wat mij betreft afgelopen dinsdag over de schreef in hoe ze Wilders parafraseren maar wél aanhalingstekens om die woorden heen zetten. Kijk zelf maar: http://nos.nl/artikel/2115599-wilders-vindt-vertrek-farage-ongelukkig.html

Met dank aan @rovaz voor de inspiratie

Geplaatst in Opvallend, schrijftips | Geef een reactie

Actiefoto’s

Louise Cornelis Geplaatst op 7 juli 2016 door LHcornelis7 juli 2016  

Zo heel veel foto’s van mijzelf aan het werk heb ik niet. Nou doe ik het schrijfwerk voor de Vrouwentriathlon als vrijwilliger, maar toch wil ik de actiefoto’s die zondag bij de wedstrijd in Utrecht zijn gemaakt hier graag laten zien, daarvoor vind ik ze zeker leuk genoeg. Ze zijn gemaakt door John de Boer.

Zo zie ik eruit als ik aan het interviewen ben:

vrouwentriathlonreporter4vrouwentriathlonreporter2En het resultaat daarvan was het persbericht dat hier is overgenomen.

 

Geplaatst in Opvallend | Geef een reactie

Ruim dertig fraaie beïnvloedingsvoorbeelden

Louise Cornelis Geplaatst op 5 juli 2016 door LHcornelis5 juli 2016  

CoverIk kocht Beïnvloeden met emoties. Pathos en retorica van Jaap de Jong, Christoph Pieper en Adriaan Rademaker tegelijk met Harder praten helpt niet. Ik had niet heel goed opgelet om wat voor soort boek het ging, en aangenomen dat het zo ongeveer hetzelfde thema had, namelijk: hoe beïnvloed ik anderen? Toen ik het uit de kast pakte om te gaan lezen, schoot er dan ook door mijn hoofd: kennelijk is dat onderwerp hip op dit moment, maar ik vind dat het tijd wordt voor een boek ‘hoe verweer ik mij tegen de beïnvloedingsstrategieën van anderen?’ Omgekeerd dus eigenlijk. Ik vind dat niet alleen nuttig vanwege de Brexit-campagne en het toenemende populisme, maar ook vanwege reclame/commercialisering en de toenemende nudging door de overheid. Blijf maar eens echt zelfstandig denken onder al dat beïnvloedingsgeweld.

Toen sloeg ik het boek open en was ik verrast: dit is zo’n boek! Nouja, het is geen praktisch handboek met adviezen voor hoe je te verweren, maar het is wel een vlootschouw van beïnvloedingstechnieken, geïllustreerd aan de hand van meer dan dertig moderne en klassieke toespraken, voorbeelden uit de media, heet recht, literatuur, muziek, film en beeldende kunst. Daar zitten fraaie en geslaagde voorbeelden bij (Obama, Peter van Uhm, Timmermans en veel klassiek werk), maar ook tenenkrommende (Wilders, DDR-propaganda, Armstrongs betoog onschuldig te zijn aan dopinggebruik).

De bijdragen zijn van allemaal verschillende auteurs, en die De Jong, Pieper en Rademaker zijn  niet zozeer de schrijvers, maar de redacteuren of samenstellers. Het boek laat zien hoe het moet en niet moet, maar ze laten vooral ook zien op welke manieren ‘men’ ons probeert te beïnvloeden door op ons gevoel in te spelen. En dat vind ik dus nuttig en nodig: een gewaarschuwd mens telt voor twee.

Meer dan dertig voorbeelden, op dik 200 pagina’s, met foto’s (leuk!) dat wil dus zeggen dat de stukjes allemaal vrij kort zijn. Van een aantal van de auteurs heb ik al wel eens wat langers gelezen – er zitten namelijk nogal wat bekenden van me tussen via mijn link met de Leidse universiteit, waar dit boek vandaan komt. Dat verhaal van Henrike Jansen over het verweer van wielrenners tegen beschuldigingen van doping, dat kende ik al als wetenschappelijke artikel, en het werk van Ronny Boogaart (in dit boek gaat het over de verzuchtingsinfinitief ‘Zo te kunnen voetballen!’) en van Maarten van Leeuwen over de strategieën van Wilders besprak ik zelfs al eerder op dit weblog. Dan blijft het leuk, nuttig en interessant, maar wel wat kort, en dat vond ik ook van de stukken die ik nog minder goed kende.

Het smaakt echt naar meer, dit. Voor mij dan. Ik denk dat het voor een breed publiek juist nog wat praktischer zou mogen, meer een echte how-to. Dit boek bevat daar al het voorbeeldmateriaal voor!

 

Geplaatst in Leestips | Geef een reactie

Recente berichten

  • Mijn ethische antenne aanscherpen
  • Over weefsel, 150 en een popconcert: 3 college-onderwerpen
  • De piramide van Optimaal blijven sporten
  • ‘Optimaal blijven sporten voor 45+’ers’ is verschenen
  • Ik hoor niet bij een boek over boeken lezen

Categorieën

  • Geen rubriek (9)
  • Gesprek & debat (30)
  • Gezocht (9)
  • Leestips (290)
  • Opvallend (477)
  • Piramideprincipe-onderzoek (96)
  • Presentatietips (149)
  • schrijftips (814)
  • Uncategorized (38)
  • Veranderen (36)
  • verschenen (194)
  • Zomercolumns fietsvrouw (6)

Archieven

  • maart 2023
  • februari 2023
  • januari 2023
  • december 2022
  • november 2022
  • oktober 2022
  • september 2022
  • augustus 2022
  • juli 2022
  • juni 2022
  • mei 2022
  • april 2022
  • maart 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • januari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • oktober 2017
  • september 2017
  • augustus 2017
  • juli 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • januari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • februari 2016
  • januari 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • augustus 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015
  • april 2015
  • maart 2015
  • februari 2015
  • januari 2015
  • december 2014
  • november 2014
  • oktober 2014
  • september 2014
  • augustus 2014
  • juli 2014
  • juni 2014
  • mei 2014
  • april 2014
  • maart 2014
  • februari 2014
  • januari 2014
  • december 2013
  • november 2013
  • oktober 2013
  • september 2013
  • augustus 2013
  • juli 2013
  • juni 2013
  • mei 2013
  • april 2013
  • maart 2013
  • februari 2013
  • januari 2013
  • december 2012
  • november 2012
  • oktober 2012
  • september 2012
  • augustus 2012
  • juli 2012
  • juni 2012
  • mei 2012
  • april 2012
  • maart 2012
  • februari 2012
  • januari 2012
  • december 2011
  • november 2011
  • oktober 2011
  • september 2011
  • augustus 2011
  • juli 2011
  • juni 2011
  • mei 2011
  • april 2011
  • maart 2011
  • februari 2011
  • januari 2011
  • december 2010
  • november 2010
  • oktober 2010
  • september 2010
  • augustus 2010
  • juli 2010
  • juni 2010
  • mei 2010
  • april 2010
  • maart 2010
  • februari 2010
  • januari 2010
  • december 2009
  • november 2009
  • oktober 2009
  • september 2009
  • augustus 2009
  • juli 2009
  • juni 2009
  • mei 2009
  • april 2009
  • maart 2009
  • februari 2009
  • januari 2009
  • december 2008
  • november 2008
  • oktober 2008
  • september 2008
  • augustus 2008
  • juli 2008

©2023 - Louise Cornelis
↑