Afgelopen vrijdag heb ik een dag meegedaan met de online ZZP Summer Academy van FNV Zelfstandigen. Het aanbod aan workshops was zeer divers en ik deed dan ook twee totaal verschillende dingen: in de ochtend ‘Maak kennis met Miro‘ door Anne-Marie Backx en in de middag ‘Help wat moet ik met dit mens‘ door Laura Hagt. Ik vond ze allebei zeer de moeite waard!

Over online whiteboard Miro had ik al lovende dingen gehoord en ik had al eens een blik op de website geworpen. Door de workshop weet ik nu veel beter de mogelijkheden en beperkingen ervan. De uitleg van Anne-Marie was rustig en helder en het was leuk om er gaandeweg zelf ook wat mee te ‘prutsen’. Het onderwerp leende zich bovendien uitstekend voor online natuurlijk, zeker bij deze groepsgrootte (stuk of 12).

Bij het onderwerp ‘moeilijke mensen’ vond ik online een grotere beperking en miste ik de informele onderlinge contacten meer. Dat was nog veelzeggend, want ik kwam ook inderdaad als ‘mensgericht’ type uit de bus en dus als iemand die moeite heeft met alleen maar taakgerichtheid. Klopt.

Bovendien werd het totaal aantal Zoom-uren op een vrijdag gewoon zwaar. Ik vond de middagworkshop dus een flinke inspanning, maar die loonde wel. Als ‘met-mensen-werker’ ben ik zelf mijn belangrijkste instrument en af en toe is het goed dat eens tegen het licht te houden. Dat is precies wat het opleverde: zelfinzicht, in dit geval vooral over het bieden van ruimte en het nemen van vrijheid. Ook nu waren begeleiding en groep prettig.

Wat me in de loop van de dag zijdelings ging opvallen is dat het erop lijkt dat het woord webinar een specifiekere betekenis aan het krijgen is, namelijk die van wat ik wel noem ‘pratend hoofd met powerpoint’ en dus niet met activerende werkvormen of interactief. Ik weet niet meer wie het zei, maar dat ging zo van ‘dit is geen webinar, dit is een workshop’. Voor mij is dat geen logische zin, zal ik maar zeggen,in twee richtingen:

• Ik versta onder een webinar iets online waardoor ik wat leer, en dat is zo mogelijk wel degelijk (inter-)actief. Dan leer ik namelijk beter dan passief.
• Ook ‘live’ workshops zijn (waren?) wel eens alleen zitten kijken en luisteren, met Powerpoint. Dat vond ik nooit de goeie, maar het gebeurde wel. (Zet ik in verleden tijd, want tsjonge, wat is dat lang geleden…)

De uitkristalliserende praktijk die ik al eerder signaleerde, die van dat pratende hoofd met powerpoint als standaard online werkvorm, lijkt dus een bepaald prototype geworden te zijn. Dubbel interessant: voor mij als trainer en als taalkundige: de taal volgt die uitkristalliserende praktijk. Ik moet daar in mijn woordgebruik rekening mee houden. Als mensen denken dat een webinar ‘kijken en luisteren’ is, moet ik mijn trainingen zo niet noemen. Ik merk sowieso al dat mijn deelnemers verrast zijn met hoe veel ze bij mij moeten en kunnen doen online. Kennelijk valt dat op.

De twee workshops van vrijdag waren in die betekenis zeker geen webinars, maar workshops. Ik heb veel meer gedaan dan kijken-en-luisteren: ik heb geoefend, alleen of in een break-out, en ik heb ’teruggepraat’. Zo moet het, wat mij betreft!