De afgelopen dagen was ik naar Londen. Erg leuke dagen gehad. Voor een taalliefhebber is die stad altijd al de moeite waard, niet alleen vanwege al dat Britse Engels – waarom is het toch af en toe zo hilarisch? We waren naar een voetbalwedstrijd en dan staat er vooraf dit bord op het veld:

Londen is ook de stad met het museum waarin Rosetta’s Stone staat. Die had ik al eens eerder gezien, gelukkig, want nu zag ik alleen de bovenkant, van een afstandje: het was er erg druk omheen. Voordeel (museum is gratis) heeft ook nadeel (dringen!).

En in Londen is op dit moment ook een geweldige tentoonstelling voor taalliefhebbers: Evolving English, in de British Library. Ook daar was het vrij druk, ook die tentoonstelling was gratis. En veel taaldingetjes zijn nogal priegelig natuurlijk: handgeschreven en gedrukte teksten. Ik heb dus het bijbehorende boek maar gekocht om het allemaal nog eens rustig te bekijken.

Maar het was toch ook erg leuk, bijvoorbeeld om van die heel oude handschriften te zien, met het oudst bekende geschreven Engels, een stukje manuscript van James Joyce, een eerste druk van Shakespear. Om of reconstructies te horen van hoe Engels in de middeleeuwen misschien geklonken heeft.

Het allergrappigste vond ik nog wel een Anglo-Saxon alfabet waaraan je kon zien dat de schrijver eerst de F vergeten was – die stond er later boven geschreven. Bijzonder toch om een schrijffout van anderhalf millennium geleden te zien.

Dus: houd je van taal en ben je in de buurt, ga dan voor 3 april naar de British Library. Ik raad het van harte aan!