Schrijven heeft een paar lastige kanten die altijd lastig blijven, ook voor ervaren schrijvers. Een ervan is dat je door het herlezen blind kunt worden voor je eigen tekst en er dus niet meer kritisch naar kunt kijken. Zo blijven suffe typfouten erin staan maar ook kun je het gevoel houden dat er iets met de structuur niet klopt – maar wat?

Schrijfblindheid, altijd lastig. Hier zijn wat tips:

• Slaap er een nachtje over, liefst meerdere. Leg de tekst op z’n minst een tijdje weg en laat de tijd z’n werk doen.
• Laat een ander ernaar kijken en vraag feedback – onovertroffen als middel tegen schrijfblindheid.
• Creëer ‘leesvervreemding’ zodat je met frisse ogen naar je eigen werk kijkt. Lees hem eens op papier als je vooral op het beeldscherm werkt (of omgekeerd), print hem eens in een gek lettertype en ander papierformaat, lees hem eens van achter naar voren, enzovoort.
• Gebruik voor de kleine dingen de computer. Spellingchecken natuurlijk, en je kunt ook de computer laten zoeken naar fouten waar je zelf makkelijk overheen leest, blind voor bent. Ik zoek bijvoorbeeld belangrijke teksten altijd na op dubbele punten, want ik weet van mezelf dat ik die te vaak gebruik, soms zelfs twee in één zin. Heerlijk dat de computer (control-F in Word) die priegeldingetjes voor me aan kan wijzen, zodat ik één voor één na kan gaan wat ermee moet. Zo heb ik een heel ‘schrijfchecklijstje’ met mijn opzoekbare blinde vlekken, en dat gebruik ik aan het eind van het redigeren altijd

Om op dat laatste punt verder te borduren: om zo’n schrijfchecklist te maken, moet je weten wat je blinde vlekken zijn. Daarvoor is goede feedback krijgen noodzakelijk. Sowieso is regelmatige feedback dé manier om beter te gaan schrijven. Je scherpt er je eigen kritische zin ook mee aan, en dat is de allerbelangrijkste bestrijder van schrijfblindheid.