Kille zorgtaal
Interessant stukje op Tekstblog, over hoe de taal in de zorg ontdaan is van alle warmte. Het laat mooi zien hoe een manier van schrijven het gevolg is van een manier van denken en werken. Als tekstschrijver kun je zo misschien nog wel wat bereiken, door van het gedrocht van een voorbeeld iets leesbaars te maken. Maar een training ‘leesbaar schrijven’ is in zo’n situatie zinloos. Het beste zie je dat aan de hand van het voorbeeld aan het eind. ‘Het einde van je zorgcarrière bereiken’ – de leesbaarheid van die zin is het probleem niet…
Ik ben de schrijver van de column ‘Zorgtaal ontdaan van alle warmte’.
op tekstblog.nl. Je formuleert het hierboven inderdaad mooi: de manier
van schrijven of communiceren is een gevolg van de manier waarop
gedacht en gewerkt wordt. Daar zijn natuurlijk nog veel meer
voorbeelden van te geven. Voorbeelden die iedereen zal herkennen.
Tijdens het werkoverleg gaat het bijvoorbeeld over ‘de galblaas van
kamer 13’ in plaats van over meneer Jansen. Of de medisch specialist
op de operatiekamer die aangeeft dat de volgende patiënt
‘besteld kan worden’.
Het is al zo gewoon geworden dat het de werkers in de zorg niet
eens meer opvalt. Het is bij velen een manier van denken geworden.
En – heel jammer – mensen die hier niet goed aan kunnen wennen, keren
de zorg gefrustreerd de rug toe.
Maar ja, wat wil je ook als je als werker in de zorg de hele dag
te horen krijgt dat de ‘productiecijfers’ gehaald moeten
worden en dat de DBC’s moeten kloppen…