Toevallig (of niet?) deze week twee interessante stukken gelezen over het slot van een tekst, dus hoe brei je een eind aan een artikel of aan een brief of mail.

Helemaal eens met het stuk van het Taalcentrum VU dat die cliché-slotzinnen als ‘Ik hoop dat ik u hiermee voldoende heb geïnformeerd’ niet meer kunnen – die zijn weggelopen uit correspondentievoorschriften uit de jaren vijftig. En wat zég je er nou eigenlijk mee? Niks. Dus: niet doen. Voldoende andere mogelijkheden, daar gaat het stuk op in.

Van de vijf tips voor het afsluiten van een artikel op Protaal vind ik de eerste drie beduidend beter dan de laatste twee. Bij ‘succes ermee’ vind ik dat de schrijver wat te dichtbij komt (‘dat maak ik zelf wel uit’). In een artikel dan, hè, het is wat anders bij bijvoorbeeld een rapport, dat de schrijver schrijft om de lezer vooruit te helpen. Een vraag vind ik alleen werken als er daadwerkelijk geantwoord kán worden, dus bij een blogpost bijvoorbeeld, met reactiemogelijkheid.

Bovendien zie ik bij wel bij onervaren columnisten en bloggers dat ze een vraag formuleren waar ze eigenlijk zelf stelling zouden moeten nemen, maar dat niet durven (denk ik). Zo van: ‘zou dat niet eigenlijk aangepakt moeten worden’, terwijl de column een stuk prikkelender zou worden met ‘doe er wat aan!’ als uitsmijter.

Dus: doe er wat mee, met die afsluit-tips. Zorg voor een goed einde aan je tekst!