Het is laat op de vrijdagmiddag en ik heb deze week nog niks gepost hier, ai! En dat terwijl het seizoen is ‘losgebarsten’ en ik na een zomerstop van de week weer gewoon de eerste training gegeven heb. Meestal geeft dat wel blog-inspiratie, maar deze week zat mijn hoofd vol met andere dingen. Enerzijds ben ik mijn hele digitale logistiek aan het omgooien en OneDrive in gebruik aan het nemen, als gevolg van vooral privacy-overwegingen (een na-effect van de AVG).

Anderzijds ben ik maar liefst vier (drie verschillende) presentaties tegelijk aan het voorbereiden. Volgende week geef ik eerst bij Tekstnetwerken twee keer een hoorcollege over hoe je met tekst gedrag kunt veranderen. Op donderdag en vrijdag volgen presentaties over fitheid en fietsen op Tasmanië, dus minder vakinhoudelijk. Maar ook die moeten worden voorbereid. Alle drie de verhalen zjin nieuw; alle drie de keren wil ik graag mijn beste beentje voor zetten. 

De manier waarop ik presentaties, lezingen en dergelijke voorbereid is dat ik ze het liefst al lang (paar weken) van tevoren in de steigers zet, en dan slijp en slijp en slijp totdat het materiaal eruit ziet als ik wil, en ik tegelijkertijd het verhaal door en door ken. Dat slijpen gaat in kleine beetjes tijd tegelijk, dus liefst elke dag eventjes. Zo vergroei ik langzaam-maar-zeker met mijn verhaal en mijn materiaal.  

Maar nu moet ik dus met drie verhalen tegelijk vergroeien, aan drie dingen slijpen. Niet alleen is drie keer ‘eventjes’ best veel tijd, maar ook vraagt het meer dan drie keer ruimte in mijn hoofd, want ik moet ertussen schakelen. Dat is wel interessant om mee te maken: best veeleisend, zo’n parallel proces. Eén voor één gaat me beter af.  

Maar het lukt wel. Het lukt prima zelfs: de drie verhalen staan al, ik kan met een gerust hart aan het weekend beginnen.

Alleen óók nog blogverhalen bedenken, daarvoor schoot deze week te weinig ruimte in mijn hoofd over.

Alhoewel… toch ook nog gelukt dus!