Op dit weblog schrijf ik een enkele keer over een vorm van schriftelijke communicatie waar ik zakelijk niets mee doe, maar die in het dagelijks leven wel een bron van vermaak en ergernis voor me is: borden langs de kant van de weg. Dus: een blogpost over twee absurde borden, allebei pal voor mijn huis.
Mijn straat is aan twee kanten opgebroken, sowieso geen feest en we zien nogal wat mensen zoeken. Naar één kant is het werk zo’n beetje klaar, en toch staat daar sinds vrijdag dit bord:
Wíj moesten al opzoeken waar de Tempelweg ook alweer was, het is hier twee kilometer vandaan – laat staan als je onbekend bent hier in de buurt. Misschien op z’n minst een pijl in de goede richting toevoegen?
Maar erger nog: het hele bord is gewoon niet waar, was dat zeker het hele weekend niet. De weg rechtdoor is namelijk gewoon open, het werk daar is af. En dat betekent dus dat dit bord fietsers naar die drie bedrijven een onnodige omweg van zo’n 5 kilometer aandoet. Want daar komt dat ‘via de Tempelweg’ op neer.
Fietsers, ja, want anderen kunnen hier helemaal niet komen. De weg is naar de andere kant nog steeds dicht, en naar rechts is een eenrichtingsverkeerstraat waar alleen fietsers uit kunnen komen. Die hebben we dan ook wel gezien: wanhopig naar links en rechts kijkend, allebei de kanten afgesloten. Leek het. En zoek het verder zelf maar uit!
Aan de andere kant is de weg hartstikke dicht: ze zijn daar een brug aan het vervangen. Daar staat dit bord:
Dit is nog suffer, en het staat er al een hele tijd. Ten eerste: er is naar rechts niets. Ja, een hek, en achter die container nog een hek. Mocht je over de hekken heenklimmen met je fiets, dan beland je in de Schie. Er is daar echt geen route naar Delft.
Ten tweede: toen ik deze foto nam, stond ik met mijn rug richting Delft. Dit bord kan alleen gezien worden door fietsers uit de richting Delft, in plaats van fietsers die daarheen willen. Het bord heeft ook wel omgekeerd gestaan, waardoor het wel ergens heen wijst en gezien wordt door fietsers richting Delft. Zo was het waarschijnlijk ook bedoeld. In theorie. Want die kant op is de weg dus juist hermetisch afgesloten: er komt uit die andere richting helemaal niemand, dus het is een zinloos bord, al maandenlang.
Nouja, en vanaf welke kant dan ook is het dus ook niet meer waar, je kunt weer gewoon recht-toe-recht-aan naar Delft.
Hoe krijgen ze het voor elkaar! Het is niet zonder reden dat we heel wat fietsers vertwijfeld om zich heen zien kijken. We roepen wel eens wat toe, om te helpen. En misschien helpt deze blogpost, die ik onder de aandacht van de gemeente zal brengen.
