Hoera, het is af!

Daarnet heb ik de tekst van mijn nieuwe boek opgestuurd naar de vormgever. Het schrijven zit erop! Nouja, ongetwijfeld zet ik in de drukproeven straks nog hier en daar een punt en komma anders, maar verder is het gewoon echt af. Klaar.

Een einde aan een schrijfproces van bijna anderhalf jaar, langer als je het schrijven aan het weblog meetelt. Want het nieuwe boek gaat over de fietsreis door Afrika die ik van januari tot mei 2008 maakte. Toen hield ik een weblog bij. Ik ben in juni begonnen met daar een boek van te maken, en had toen niet verwacht dat het nu pas klaar zou zijn. Enerzijds ligt dat aan vertraging door familie-omstandigheden. Anderzijds ligt het eraan dat ik inhoudelijk meer werk eraan te verzetten had nog dan ik me anderhalf jaar geleden realiseerde.  De eerste versie, die ik wel snel af had, was nog te zeer het weblog met een nietje erdoorheen, en dat was als boek niet interessant genoeg. Van het verder doordenken van het verhaal dat ik wilde vertellen heb ik zelf veel geleerd, en is het boek heel veel beter geworden.

Ook van het schrijven heb ik veel geleerd, maar dat is wel een beetje onbewust gebleven. De volgende keer dat ik een boek ga schrijven, ga ik parallel eraan een logboek bijhouden over het schrijfproces, met als doel mijn ervaringen te expliciteren. Wie weet kan ik er andere schrijvers weer mee verder helpen – dat is tenslotte óók mijn vak.

Belangrijkste les was in elk geval dus dat het tijd en denkwerk kost om van ruwe materie een ook voor lezers interessant verhaal te maken. Dat ‘wist’ ik natuurlijk wel, maar ik heb het dieper ervaren en doorgrond dan ooit eerder.

En wat ik ook weer heb gezien, is wat ik zelf talloze malen heb verteld tijdens een training: dat het eigenlijke schrijven naar verhouding heel weinig tijd kost. Veel meer tijd gaat enerzijds zitten in dat denkwerk (voorbereiding) en anderzijds in het na de schrijffase oppoetsen van het concept. Ik had de ruwe versie van hoe het boek nu is half december vorig jaar al staan. In februari kwam het terug van proeflezers en concludeerde ik dat ik op de goede weg zat. De hele rest van de tijd tot een half uur geleden ben ik aan het schaven geweest. Dat was weliswaar ook nog inhoudelijk, maar meer en meer vooral aan de leesbaarheid – tot het detailniveau van de punten en komma’s dat ik nu bereikt heb. In de theorie wordt wel 40 % voorbereiding, 20 % (door-)schrijven en 40 % herschrijven (redactie en afwerking) genoemd. Dat zou kunnen kloppen; meer dan 20 % voor die middelste schrijftaak was het zeker niet.  

Het werk zit er nog niet op. Ik moet nog dingen doen als een flaptekst schrijven en de publiciteit erover voorbereiden, een site erbij maken met o.a. de bijlagen en een reactiemogelijkheid, en daarnaast natuurlijk de hele verdere productie in de gaten houden, vooral vormgeving en drukwerk.

Het gaat Afzien voor beginners heten en het gaat over de vraag waarom ik mezelf vrijwillig zoveel afzien aan deed: 10.000 zware kilometers fietsen, in een grote groep nogalliefst, door Afrika. Wat bezielde mij, wat bezielt anderen? Ter herkenning (door duursporters en extreme reizigers) en als poging tot uitleg (voor anderen). Door proeflezers is het wel een ‘filosofisch fietsboek’ genoemd, en dat vind ik een mooie typering.

De bedoeling is dat het boek er in maart is. Dan meld ik het natuurlijk hier.