Nu ik weer terug ben, durf ik het wel op het web te zetten: ik was de afgelopen drie weken op vakantie, naar Canada, onder andere naar de Olympische Spelen. Ik had dat hier niet aangekondigd, want dat is zo duidelijk neerzetten dat mijn huis leeg staat, dat is vragen om moeilijkheden – tijdens mijn vakantie was daar nog nieuws over. Dus ik had van tevoren een paar weblog-posts klaargezet, en ik kon makkelijk internetten, dus ik kon het net laten lijken alsof ik er gewoon was. Nouja, behalve dat het tijdsverschil me parten speelde, en ik ook wat minder actief was op het blog dan normaal. Maar goed, ik ben er dus weer!

Tijdens mijn afwezigheid zijn verschenen: Fiets van maart, met daarin mijn 56e Fietsvrouwcolumn, getiteld ‘Wíjven’ (met daarin het nieuwe woord oestrogeenvergiftiging) en Oase Magazine jaargang 2, nummer 4, met daarin van mij drie mini-columns over de levensbeschouwelijke kant van sport, en een kort artikel over mijn reis naar de Olympische Spelen: zijn daar levenslessen te halen? Jawel: in de volgende aflevering komt een aantal Olympische columns.

 Overigens: slimme Oase– en ook Fiets-lezers hadden ook kunnen weten dat ik tijdens de Olympische Spelen niet thuis zou zijn. Het is ook niet helemaal te vermijden, hè…