Ik sta vandaag twee keer in de PZC, al is het een keer onzichtbaar. Als duidelijk van mij herkenbaar is een ingezonden brief naar aanleiding van een artikel over de e-bike, een onderwerp waar ik elders ook wel eens over schrijf. Leuke kop:

Ik denk ook vaak dat ik nog de enige gekkie ben op de fiets die – met hart en ziel – zelf trapt

Onzichtbaar is mijn hand in een opinie-artikel van initiatiefgroep Spoor 2050. Ik heb voor die groep tekstadvies en redactie gedaan. Met genoegen zag ik hoe in de PZC de overkoepelende vraag….

Misschien wel de belangrijkste vraag die gesteld kan worden bij ‘Zeeland 2050’ is hoe de hierin gewenste ontwikkelingen op elkaar inwerken en wat de mogelijke (negatieve?) effecten op andere waarden zijn.

… vóór de uitsplitsing van de vragen per thema staat en die thema’s zichtbaar hiërarchisch ondergeschikt zijn (in de papieren krant is dat zichtbaarder dan online). Dat zijn twee voorbeelden van mijn adviezen. Het is zeer behartigenswaardige inhoud, ik voel me vereerd er een bijdrage aan te hebben mogen leveren – wat ook prettige samenwerking was.