In een paar teksten die ik de laatste tijd onder ogen kreeg viel me op dat de schrijver een aantal keren bijna-synoniemen gebruikt met en of of of een / ertussen, bijvoorbeeld, uit verschillende stukken:

• knelpunten en belemmeringen
• beleid dat iets tot doel of gevolg heeft
• open/transparant (voor een ruimte).

Als ik dan probeer scherp te krijgen wat hier precies staat, ga ik toch wat wazig kijken. Er is iets wat niet goed loopt, is dat dan een knelpunt of een belemmering? En wat voor beleid is het als dat geen doel maar wel een gevolg heeft, is dat gevolg dan ongewenst? En die slash, mag ik zelf één van de twee doorhalen?

Ik denk dat de schrijvers hiervan dat ook niet zo precies weten – vandaar. Zo van: als je zelf de knoop niet door durft te hakken (waar heb ik het nou eigenlijk precies over?), laat het dan maar aan de lezer over. Ik zou zeggen: hak ‘m zelf door. Je tekst wordt er helderder van.