Als één van de laatste dingen die ik moet doen voor het vak ‘Lezers in zakelijke communicatie‘ dat ik aan de VU gegeven heb (de studenten zijn nog druk bezig met de eindopdracht, die moet ik ook nog nakijken en ik zal daar ook nog wel over bloggen, maar verder zit het er voor mij op), heb ik een klein stukje geschreven over wat voor werk aansluit bij dat vak. Het gaat immers om Masterstudenten die over een jaar de arbeidsmarkt betreden – wat kun je dan met zo’n vak?

Eén van de dingen die ik schreef, is dat inzicht in hoe ‘echte’ lezers lezen, belangrijk is om goed voor hen te kunnen schrijven. Ik citeer:

Belangrijkste inzicht: dat zakelijke lezers aan ‘reading-to-assess’ doen en dat ze daarbij hun eigen doelen op eigenzinnige wijze nastreven. Je kunt er dus nooit vanuit gaan dat ze ‘braaf’ lezen wat jij schrijft, je kunt ze dus ook maar beperkt bereiken met bijvoorbeeld voorlichtingsteksten, en je kunt als schrijven ook niet ‘afdwingen’ dat ze je hele adviesrapport lezen; je kunt er maar beter begrip voor hebben met wat voor bergen papier ze naar huis gaan.

Dat leek me relevant om ook hier maar eens te herhalen…

‘Reading to assess’ is trouwens lezen omdat je je ergens een oordeel over moet vormen. Het meeste zakelijke lezen is dat. Je kunt het contrasteren met ‘reading to learn’: schools lezen, omdat je de tekst moet kunnen reproduceren op een proefwerk of tentamen. Bij ‘reading to assess’ is ‘hier hebben we niks aan’ een prima samenvatting van een artikel – nou, daar moet je op school niet mee aan komen zetten!