Nog één post naar aanleiding van de interviews met zakelijke lezers. Het viel me daarin op dat er best veel zich beklaagden over de slechte verzorging van de teksten die ze onder ogen krijgen: ze ergerden zich aan het slechte Engels, de vele typ- en spelfouten, de kromme zinnen en, als meest extreme geval, Nederlands door Google translate gefabriceerd.

Dat de ‘baksels’ (zo noemt de geïnterviewde ze) van Google translate onleesbaar zijn, dat wil ik graag geloven. Dat is duidelijk onder de maat. Ik heb de eerste alinea van deze blogpost in het Engels laten vertalen, en dat is nog wel enigszins te volgen, behalve dan waar het gaat om ‘curved lines’. Curved lines? Dat is google-Engels voor ‘kromme zinnen’! Dat een zakelijk schrijver met dat soort tekst voor de dag durft te komen is ernstig, vind ik – maar het gebeurt, en dat zien we allemaal ook regelmaat aan de phishing-baksels in onze e-mail-box (voorbeeld).

Aan de andere kant is er onderzoek waaruit blijkt dat een enkele spelfout niet stoort, niet opvalt zelfs. Dat is een geruststelling voor schrijvers van wie spelling niet de sterkste kant is. Maar er is ook onderzoek waaruit blijkt dat je het ook weer niet al te bont moet maken, althans, niet in direct mail, want dat is schadelijk voor je imago (bron). Tegen heel erg zwakke spellers moet je dan dus toch zeggen: doe er wat aan.

Wat precies de speelruimte is, is onduidelijk, zeker voor schrijvende professionals. Het zal ook zeker per lezer verschillen. Ik zou zeggen: laat er in geval van twijfel iemand naar kijken die wél goed spelt. In tekst-intensieve organisaties kan het alleen al om die reden de moeite waard zijn een schrijfprofessional in te huren.