Drukke week gehad waarin ik bijna alle tijd die ik nog tussendoor over had besteed heb aan het redigeren van een grote, Engelstalige offerte van een opdrachtgever. Daarover één klein dingetje: de term value add kwam daar regelmatig in voor. Ik dacht: ‘Wat is dat nou weer, iemand die geen value added kan schrijven?’

Maar na een tijdje ging ik aan mezelf twijfelen. Vanwege de frequentie in de tekst, maar ook omdat ik van mezelf weet dat ik ‘waarde toevoegen’ een jeuk-uitdrukking vind, dus misschien al te geprikkeld reageer. Ik bedoel: ik heb niets tegen de strikt economische betekenis van value added (toegevoegde waarde, zoals de TW van BTW), maar wel tegen het managementjargon-gebruik ervan (eerder Nederlands meerwaarde). Bij McKinsey maakten we daar onderling als communicatiespecialisten wel grappen over, dan hadden we geluncht en zeiden we daarna tegen elkaar ‘Zo, ik ga vanmiddag weer eens lekker waarde toevoegen!’

In de tekst was value added gebruikt op de jargonmanier. En dan ook nog fout, op een manier die mij deed denken aan hun hebben, dat schrijf je toch ook niet in een nette tekst. Ergens schemert het woord ad er ook nog tussendoor voor mij, en dat is helemaal gek – waardeadvertentie?

Toch sloeg de twijfel dusdanig toe dat ik maar eens ben gaan googlen. Wat blijkt? Value add komt veel voor. Zo vaak dat het voor veel mensen inmiddels geaccepteerd is – inderdaad net hun hebben. Maar er trekken ook nog mensen dapper tegen ten strijde. Ik was blij met de website Stop Saying ‘Value Add’ bijvoorbeeld. Op grond daarvan ben ik dus maar gaan verbeteren.

‘Mijn’ schrijver kon er niet zo veel aan doen, overigens, aan value add. Hij had de schrijfwijze overgenomen van zijn cliënt…