Op een avond lagen wij in een motel vlakbij Algonquin Provincial Park al vroeg in bed. Voor ons gevoel midden in de nacht (het bleek later 11 uur geweest te zijn), schrokken we wakker van een geluid aan onze voordeur en die ging zelfs even open – en meteen weer dicht. Henk uit bed om te kijken en de deur op slot te draaien (waren we dat vergeten?) en daarna duurde het even voordat we weer de rust hadden om verder te slapen. Er gebeurde verder niets, dus kennelijk had iemand zich in de kamer vergist ofzo?

De volgende ochtend deed ik de deur open en zag toen ernaast een briefje liggen, met wat harkerig handschrift op een servetje:

“Your door is open”. Naar letterlijke betekenis zo helder als glas, maar we hadden geen flauw idee wat we ermee moesten. Ja, onze deur was open, dat hadden we gemerkt. Maar was dit dan een berichtje van de deuren-controleur, die was nagegaan of wel alle motelgasten braaf hun deur op slot hadden gedaan? Was dat verplicht dan? Dan was de strekking: ‘foei’ of ‘volgende keer beter opletten’ wellicht? We vonden het vreemd, maar iets anders konden we er niet van maken.

Pas de dag erna, toen we uitcheckten, hoorden we hoe de vork in de steel zat. Onze buren hadden zichzelf buitengesloten en opgebeld naar de beide beheerders. Die waren allebei gekomen, zonder dat ze dat van elkaar wisten. De eerste beheerder had het probleem opgelost. Toen de tweede kwam, trof die de buitengeslotenen dus niet meer aan. Ze nam aan dat ze even weg waren gegaan. Van een andere gast hoorde ze dat het zou gaan om nummer 11 – onze kamer. Ze maakte de deur daarvan dus open, en legde een briefje neer voor als de buitengeslotenen terug zouden keren. Strekking: ‘Probleem opgelost, jullie kunnen er weer in’. Dat wij in die kamer lagen te slapen, had ze niet gemerkt.

Nu is dit misschien een extreme situatie omdat het briefje niet voor ons bedoeld was, maar zelfs als een boodschap wel bij de beoogde lezer terechtkomt, kan het zijn dat die de strekking ervan niet vat. In het geval van mondelinge communicatie kun je door ‘huh?’ te zeggen meteen duidelijk maken dat dat het geval is, maar dat kan bij schriftelijke niet. Best lastig dus, schrijven!