1. Te lange zinnen:
a. Te complex (aanloopjes, tussenzinnen, tangconstructies, haakjes, veel bijzinnen)
b. Plakstijl: zinnen verbinden met een komma
Oplossing: zet vaker een punt

2. Abstract taalgebruik: ‘bekijk of de aspecten relevant zijn voor de ophanging van de processen’, gaat vaak samen met fletse werkwoorden (gebeuren, plaatsvinden)
Oplossing: schrijf concreet, beeldend

3. Onpersoonlijk taalgebruik, inclusief de lijdende vorm (‘er kan geconcludeerd worden dat…’)
Oplossing: gebruik rustig u, we, ik en wijs verantwoordelijken aan. Pas echter op met beschuldigend taalgebruik (‘u stelt dat…’)

4. Te korte zinnen, doorgeschoten Jip-en-Janneke-stijl.
Oplossing: breng meer verband aan door middel van signaalwoorden.
  
5. Vage en nietszeggende woorden: een zevental in plaats van zeven.
 Oplossing: houd het kort en krachtig
  
6. Vage verwijzingen: welke deze?
Oplossing: niet verwijzen, maar uitschrijven
  
7. Foutieve opsommingen, onterechte en te veel bullets
Oplossing: de elementen van een opsomming zijn van één orde. Welke orde, dat wordt aangekondigd (zoals hier: ‘valkuilen’)

8. In brieven: jaren-vijftig-schrijftaal:
a. Woorden met een prima modern equivalent: derhalve, heden, te allen tijde
b. Clichés, vooral in opening en slot: ‘Naar aanleiding van uw schrijven delen wij u mede dat’, ‘Hopende u hiermede voldoende te hebben geïnformeerd’
Oplossing: vervang door modernere variant (a) en laat weg of bedenk iets persoonlijkers (b)

9. In e-mail en powerpoint: te beknopt
Oplossing: schrijf altijd minstens mini-boodschappen (onderwerp + uitspraak erover)
  
10. In e-mail: te spreektalig (en daardoor bv. bot, onduidelijk, emotioneel, etc.)
Oplossing: tel tot tien en lees je mail dan nog eens voordat je op send drukt

(Deze valkuilen zijn gebaseerd op mijn subjectieve waarneming bij mijn opdrachtgevers in de zakelijke dienstverlening en aanverwanten, en ze gaan alléén over stijl – en dat is niet het belangrijkste probleem van zakelijke teksten.)