Waar doen we het eigenlijk voor, betere adviesrapporten schrijven? Nou, dacht ik altijd, omdat dat het leven van de lezer (de opdrachtgever) makkelijker maakt. Want onder ‘beter’ versta ik voor een tekst: leesbaarder. Maar de laatste tijd neem ik daar geen genoegen meer mee.

Allereerst is dat ingegeven door het onderzoek naar het effect van het piramideprincipe op die leesbaarheid. Dat effect is vrij beperkt. Toen dacht ik dus al eens: de waarde van het piramideprincipe laat zich niet meten met een gewoon leesonderzoek. Die waarde zit ‘m namelijk in beter (vooral: klantgerichter) nadenken over wat je schrijft. Maar hoe meet je dat, hoe meet je ‘beter nadenken’?

Eén van mijn huidige opdrachtgevers gaf me daarvoor de doorslaggevende  hint. Ik vertelde hem de inhoud van de alinea hiervoor, hij was het eens met dat nadenken, en en toen zei hij: dat denkwerk vertaalt zich in betere besluitvorming bij de de opdrachtgever. Dat is het doel van adviseren: de cliënt helpen bij het nemen van een beslissing. En een piramidaal adviesrapport doet dat volgens hem beter dan alle andere vormen.

Dus waarom zou je als adviseur werken aan tekstkwaliteit? Omdat het de kwaliteit van de besluitvorming bij je cliënt verbetert. De rest, dus je eigen schrijven en de leesbaarheid van de tekst, zijn tussenstappen, geen doelen op zich.

Nou voor het piramideprincipe-onderzoek op zoek naar een manier om de kwaliteit van besluitvorming te meten. Daarin voorziet mijn eigen vak niet, dus ik ga leentjebuur spelen. Ik hoor graag van lezers hiervan die me op weg kunnen helpen.