Gister kwamen we in twee supervisiegroepjes van een training erover te spreken dat schrijven zo veel tijd kost. Of liever gezegd: de klacht van de deelnemers was dat schrijven te veel tijd kost. Ik heb hen aangemoedigd dat in hun hoofd te veranderen naar dat schrijven veel tijd kost. De ’te’ eruit dus.

Schrijven kost inderdaad veel tijd, tenminste, als je het goed wilt doen. Vorige week ging het op dit blog over de relatie met denken, en dat denkwerk kost tijd. En dan moet het ook nog lezergericht op papier. Een hele inspanning!

Als het goed is, levert die inspanning wel wat op. Lukraak wat informatie op papier zetten is makkelijk. De extra inspanning van het doordenken van je boodschap en het lezergericht maken van de tekst is service-verlening aan de lezer: inhoud en toegankelijkheid van je verhaal verbeteren erdoor. Dus die tijd die schrijven kost, kun je zien als investering daarin. Als dat enigszins in balans is, dus als je moeite voldoende oplevert, gebruik je je tijd doelmatig.

Je kunt ook zelfs plezier gaan beleven aan die inspanning. Aan het moment dat eindelijk de puzzelstukjes in elkaar vallen en je een kraakheldere structuur en hoofdboodschap voor je ziet. Aan het moment dat die zinnen eindelijk gaan doe wat je wilt. Aan het moment dus dat de inspanning zichtbaar loont.

Schrijven kost dus tijd, veel tijd, mag veel tijd kosten, moet misschien ook wel tijd kosten. Waar komt toch het idee vandaan dat dat ‘eigenlijk’ niet zo zou moeten zijn? Natuurlijk, het zou prettig zijn als het makkelijk was en vlot ging, want er moet nog zo veel meer in een werkdag. En natuurlijk is het lastig om voldoende tijd voor schrijven vrij te maken. Maar, om maar iets te noemen, het analyseren van data kost toch ook veel tijd? Toch is dat voor veel professionals beter te accepteren. Misschien omdat ze vinden dat schrijven niet het ‘echte’ werk is?

Als schrijven te veel tijd kost, dat is jammer. Enerzijds kun je dan werken aan het verbeteren van je schrijfproces en het onder de knie krijgen van schrijftechnieken (zoals het piramideprincipe). Daar is beslist winst mee te boeken, al gaat dat ook niet van de ene dag op de andere, want het leren van een nieuwe methode kost in het begin alleen maar meer tijd.

Anderzijds is het beslist ook een kwestie van het schrappen van de ’te’ uit je gedachten. Want die ’te’ komt heel vaak voor uit de gedachte dat schrijven eigenlijk géén tijd zou mogen kosten, en dat is een irrationele gedachte. En typisch zo eentje waar je niks aan hebt, jezelf alleen maar mee in de weg zit. Want het schrijven kost je dus al veel tijd, en dan krijg je er nog de frustratie overheen dat het eigenlijk anders zou moeten zijn – en dat je misschien dus wel wat verkeerd doet.

Maar nee, als schrijven je veel tijd kost, doe je het misschien juist wel heel goed. In elk geval: gun je schrijven tijd. Je lezer zal je er dankbaar voor zijn.