Gisteren in supervisies bij een opdrachtgever enkele teksten gezien die goed gestructureerd waren, maar waaraan de hoofdboodschap ontbrak. Dat gebeurt typisch in het geval dat de adviesvraag was geweest ‘hoe lossen we dit probleem op?’, en dat het antwoord eigenlijk is: ‘door maatregelen te nemen’. Dat staat er dan niet, en de tekst gaat rechtstreeks door over de maatregelen. Stel dat dat er drie zijn, dan ziet de bijbehorende piramide er zo uit:

Op de plaats van het vraagteken lijkt in eerste instantie ook niet zo veel te hoeven of kunnen staan: ‘voer maatregelen uit’ is voor een adviesrapport nogal een open deur, en zeker geen hoofdboodschap waarmee je de lezer op het puntje van de stoel krijgt.

Toch biedt die hoofdboodschap een fraaie kans, en daarom hoort hij er tóch te staan. Met die hoofdboodschap kun je namelijk de maatregelen in een bepaald perspectief plaatsen. Meestal is dat het perspectief van een bepaalde mate van urgentie. Het is het verschil tussen de volgende mogelijke uitbreidingen van ‘voer maatregelen uit’:

• Mocht er een keer gelegenheid toe zijn, dan zouden de volgende wijzigingen tot de gewenste kleine verbetering leiden.
• Alleen met een spoedige en grondige aanpak is te voorkomen dat de schade in de toekomst sterk gaat oplopen.
• Enzovoort.

Dat maakt nogal uit, en met zo’n hoofdboodschap ‘kleur’ je dus het hele rapport. En daarom hoort ook in een rapport waarin de interessante inhoud op het niveau eronder zit, een hoofdboodschap te staan.