Op het ogenblik worstel ik er weer eens mee dat ik erg leuke inhoud tot 800 woorden moet beperken. Dat aantal heb ik opgekregen van de redactie, maar het interview dat voor de inhoud zorgde, was leuk genoeg voor het dubbele aantal. Kort schrijven is lastiger dan lang.

Dat brengt me erop dat ik me al vaker heb afgevraagd waarom er bij veel opleidingen juist minimum eisen gesteld worden aan het aantal woorden, bijvoorbeeld bij scripties en werkstukken. Dat is echt een ontzettend schoolse eis. Uit de praktijk ken ik alleen maar maxima: voor journalistiek werk, maar ook in organisaties zegt er nooit iemand ‘zorg ervoor dat je adviesrapport minimaal 10 kantjes beslaat’. Zeker niet – het enige verzoek is altijd tot kort, korter, kortst.

Ik snap wel waar de minimum eis vandaan komt: het is lastig om een inhoudseis concreet genoeg te maken. Ik geef zelf net weer eens een inleidend vak wetenschappelijk schrijven, en daar geldt als eis: 1500 woorden. Dat is geen streng minimum of maximum, eerder een ‘orde van grootte’. In veel minder woorden kun je denk ik geen wetenschappelijk betoog opbouwen. Dus het aantal woorden staat eigenlijk voor een bepaalde diepgang, maar welke, dat is lastiger te omschrijven.

Ik zal geen enkele student afrekenen op te weinig woorden. Eventueel wel op te veel, maar dan geldt toch nog: als de inhoud goed is en het stuk me blijft boeien, vind ik meer woorden ook geen probleem.

En studenten zouden wat mij betreft mogen protesteren tegen strenge minimum eisen. Dat liever dan sites raadplegen als http://www.wikihow.com/Make-an-Essay-Appear-Longer-Than-It-Is of http://iwebuniversity.com/howtos/how-to-make-your-essay-or-research-paper-longer/ …