Ik werk veel voor adviseurs met een kwantitatieve oriëntatie (financieel adviseurs, schrijvers bij banken, pensioenfondsen en investeerders, data-driven consultants), dus de rol van getallen in tekst interesseert me. Ik weet ook dat dat niet altijd goed gaat – ik zeg wel eens dat tekst en taal elkaar eigenlijk bijten. Lezen en reken zijn verschillende functies immers. Vaak is het aan te raden om ze te scheiden door getallen op te nemen in tabellen en grafieken en dergelijke.

Zodoende kon ik dinsdag de NRC betrappen op een slordigheidje:

De kans dat je in Nederland Covid-19 hebt als je de genoemde griep- of verkoudheidsachtige klachten hebt, is overigens nog steeds erg klein. Bij de patiënten met griepachtige klachten die in de week van 2 tot 8 maart in een steekproef getest zijn, werd bij 40 procent een influenzavirus (griep) gevonden en bij 5 procent een verkoudheidsvirus , rapporteert het Nivel. Het onderzoeksinstituut voert deze meting wekelijks uit met het RIVM. Sinds zes weken wordt daarbij ook op het nieuwe coronavirus getest. Daarmee zijn tot nu toe twee geïnfecteerde personen gevonden.

Reken even mee: van de mensen met griepachtige klachten werd bij 40 + 5 = 45 procent griep óf verkoudheid gevonden – en bij de rest dan? Niks? Onbekend? Anders? Of je zou zelfs even kunnen denken: corona? Een onverklaard gat van 55 % vind ik sowieso te groot.

En hoe verhouden die percentages zich tot het absolute aantal van twee corona-gevallen? Daar kun je zo helemaal niets mee. Al helemaal niet omdat de griepachtigen-steekproef over één week gaat en corona over zes weken, maar dat zag ik pas de derde keer dat ik het las.

Hier had wat mij betreft een taartdiagram bij gepast, al is het maar omdat de vorm dan dwingt tot precisie en explicitering. Je móet dan immers tot 100 % komen. Een taartdiagram had ook geruststellend kunnen zijn, als dat de strekking hier is, door zichtbaar te maken dat corona slechts een piepklein taartstukje is. Als dat klopt althans, want dat kan ik op basis van de tekst alleen maar gissen.