Onder de naam Vreemde Kostgangers maken Henny Vrienten, George Kooymans en Boudewijn de Groot al een tijdje samen muziek. Vorige week zag ik ze live in het Nieuwe Luxor en inmiddels hebben we ook hun meest recente CD in huis, Nachtwerk. Daarop staat een nummer dat me vorige week live al sterk opviel vanwege de tekst, van Boudewijn de Groot: ‘Schrijven’. 

Strekking is dat de schrijver steeds gestoord wordt door zijn geliefde bij het schrijven, en haar dan wegstuurt. Want nee, geen zin in sex – aan het schrijven. Als ze aanbiedt om te helpen, zegt de schrijver dat ze daartoe het beste een weekje weg kan gaan. Tegen de tijd dat de schrijfklus af is, vertrekt ze definitief.

Het gaat in het nummer om een liedjesschrijver, het is vast deels autobiografisch; tijdens het concert ging het over De Groots scheiding. Desalniettemin schetst het een bekend beeld van alle schrijven, als de eenzame worsteling.

Ik vind de tekst knap en grappig, maar ik weet ook wel: dit is slechts één beeld van schrijven. Het kan ook heel anders. Schrijven in organisaties is juist níet alleen, anderen kunnen wel degelijk helpen, er zijn ook literaire schrijvers die het als 9-to-5-job aanpakken, en wees niet te bang voor verstoringen – echt goede ideeën komen heus wel weer terug!