Ik zit eindelijk weer echt lekker te schrijven! Vorige week hebben zich twee fysieke problemen tegelijk opgelost die allebei al een tijdje sleepten:

• Ik  moest mijn hoofd naar achter kantelen om scherp te zien op het beeldscherm. Ik dacht dat ik misschien baat zou hebben bij een beeldschermbril, maar volgens de opticien was het toch gewoon behoefte aan een nieuw varifocus brillenglas rechts: door die knak in mijn nek keek ik eigenlijk door mijn leesgedeelte naar het scherm. Vorige week kwam mijn nieuwe glas, en inderdaad: ik kan nu weer ‘gewoon’ scherp zien op het scherm. Fijn! Ik had het een tijdje uitgesteld omdat het nogal een uitgave is en mijn ogen soms wat heen en weer wiebelen qua sterkte. Maar dit wiebelde al een tijdje toch echt niet meer de goede kant op: het was de hoogste tijd voor dat nieuwe glas.
• Van veel kortere duur maar acuter irritant was het probleem ‘stroeve spatiebalk’. Dat is zoiets wat sluipend vervelend wordt – ik zei een paar weken geleden al dat ik een nieuw toetsenbord nodig had. Vorige week was het echt vervelend geworden, toentypteikalleennogmaarzo en zette ik de spaties er later tussen, met harde meppen. Dat lukte dan nog wel, maar gewoon typen met tien vingers niet. Dus snel naar de winkel. Dat is een speciale, met ergonomisch verantwoorde kantoorspullen: ik heb een klein, plat toetsenbord zonder numeriek gedeelte. Op deze manier hoef ik niet ver naar rechts met mijn hand voor de muis, en dat scheelt veel in de belasting.

Belangrijke aanpassingen, zeker in een tijd waarin ik nog steeds veel meer doe vanaf mijn eigen werkplek dan anders. Bovendien ben ik als eigen baas verantwoordelijk voor mijn eigen arbozaken, en de valkuilen van beeldschermwerk zijn mijn grootste arbeidsgezondheidsrisico. Zo kan ik weer voort!