Ik papier, jij papiert, wij papieren
Nog een gekke brief van afgelopen maand: van de gemeente Rotterdam dit keer. Het gaat over een wijziging in de GBA van ons adres.
Gek eraan is al dat hij alleen aan mijn man gericht is, en erin staat dat hij zelf de niet-overheidsinstanties van de wijziging op de hoogte moet stellen. Val ik daar ook onder? Maar goed, zoiets komt door automatisering, en ik heb begrepen dat dit soort instanties hun correspondentie standaard aan de oudste op het adres sturen. Dat dat in de meeste gevallen de man is, daar zal ik maar feministische het zwijgen over doen (zucht).
Maar nog gekker vind ik wat er voorgedrukt op het brief papier staat, in het hoofd, naast het log: ‘Leven, reizen en papieren’.
Dat geeft even kortsluiting in mijn hoofd. Ik lees leven en reizen namelijk als werkwoorden, en dat gaat mis bij papieren. Is het dan ‘het leven, de reizen en de papieren’? Maar dat lijkt me wat pretentieus, dat de gemeente over het leven gaat.
Tot slot: het is ook niet echt een fraaie opsomming, in de zin van dat het geen zuivere lijstrelatie is tussen de drie elementen, bijvoorbeeld omdat het gaat om papieren die je nodig hebt om te reizen: ‘om te’, niet alleen maar ‘en’.
Google leert me dat meer gemeentes van deze trits gebruikt maken. Ik vind het maar raar. Wat is er mis met het oude, vertrouwde burgerzaken?