Zoals ik hier al eerder meldde, komt er een derde druk van Adviseren met Perspectief. Ik heb daar sinds november aan gewerkt, en ik ben nu klaar. Binnenkort ga ik de spullen (tekst, figuren en webmaterialen voor de docentenhandleiding) inleveren bij de uitgeverij, en dan ben ik erg benieuwd wat zij ervan gaan maken qua redactie en vormgeving enzo. Ik ben over mijn deel in elk geval nu dik tevreden.

Ik had wel nog even wat uit te pluizen. Eén van mijn laatste proeflezers zei op een gegeven moment dat ze nogal wat taalfouten in het boek had aangetroffen. Nou ken ik mezelf, en het kan zeker zijn dat er nog slordigheden in staan – daarom ben ik blij met een redacteur. Maar taalfouten? Enerzijds weet ik wel dat dat echt zal meevallen, en toch schrik ik op zo’n moment.

Het duurde nog even voor ik haar detail-commentaar kreeg, dus ik vond het toch een beetje spannend. Wat bleek? Die taalfouten betroffen vooral gevallen van en na een punt of komma, en aanverwante ‘fouten’. Dat zijn wat mij betreft geen fouten. En (!) ik sta daarin niet alleen: de Taalunie noemt het verbod op en na een komma een ‘oude schoolregel’.

Diezelfde Taalunie vindt en aan het begin van de zin wat minder geschikt voor ‘zakelijke schrijftaal’ en dat illustreert meteen het punt dat ik met die ‘fouten’ wil maken: schrijftaal mag van mij stukken informeler dat wat ik gemiddeld zie. Van vele (proef-)lezers van Adviseren met Perspectief heb ik in de loop der jaren gehoord dat ze het boek prettig leesbaar vinden, omdat het is alsof ze me erin horen praten. En (!) dat zit hem dus ook in de en-nen.