Zaterdag had ik weer zo’n moment dat ik dacht: de overheidscommunicatie rond corona, ik snap er helemaal niks van en ik vind het soms bijna niet te geloven zo slecht. Ik trof toen in de NRC deze paginagrote advertentie aan:

In de eerste plaats snap ik de keuze voor deze boodschap, dit thema helemaal niet. Zoals ik het inschat, zou de overheid op dit moment maar één boodschap moeten geven: laat je vaccineren. Dat is het grootste belang. De rest lijkt me inmiddels een gepasseerd station. Mensen die nu nog niet of niet meer thuiswerken, die krijg je echt niet meer zo ver. Over thuiswerken is het persconferenties lang niet meer gegaan. Dit is dus een losse flodder. Die nogal wat mag kosten.

Dan kan ik verder de woorden nog wel okee vinden, maar het beeld… hoe is het mogelijk.

Bellen tijdens het wandelen is niet verboden, maar iedereen heeft wel de ervaring hoe alleen op de wereld zulke bellers zijn, en hoe veel last je daar als mede-weggebruiker van kunt hebben. Je ziet het hier zelfs aan Sannes blikrichting – weg uit het hier-en-nu. En ja, dat kan storen, ook op het voetpad, maar als ik het goed zie, loopt dat links en loopt Sanne dus ook nog eens op een fietspad – middenop. Dat weet ik niet helemaal zeker, maar dat ik daaraan twijfel is al veelzeggend.

En dan laat ze ook nog een hond uit. Bellend je hond uitlaten – ik ken enkele hondenbaasjes die dat heel erg vinden: je bent dan met je aandacht niet bij je hond. Waarom heb je die dan eigenlijk?

De Rijksoverheid laat op een voorlichtingsfoto iemand zien die midden op een mogelijk fietspad bellend haar hond loopt uit te laten. Als rolmodel voor thuiswerken. Ik blijf het raar vinden dat de Rijksoverheid het niet beter doet dan dit. Ze hebben daar echt goede mensen zitten, met verstand van communicatie. Ze weten dat pretesten van dit soort dingen verstandig is. Hebben ze dat niet gedaan, of zaten er geen oplettende fietsers en hondenbaasjes in die steekproef?