De onhoorbare h
Afgelopen week trof ik in de buurt twee opschriften aan met op allebei een ontbrekende H. Het zijn ook allebei onhoorbare H’s: dat-ie er moet staan, moet je gewoon weten. Dat zijn zo de krochten van de spelling…
Dit staat op een hek bij een zinkgat hier vlakbij:
Ik heb het ook moeten leren: het is MelanchtHon, en ja, dat is raar, die T die geflankeerd wordt door twee H’s. Maar bij de gemeente zouden ze toch moeten weten hoe ze hun eigen straatnamen moeten schrijven….
Dit bordje staat in Delft:
Het gehuchtje heet (De) ZwetH. Het valt onder twee gemeentes, en bij de ene staat de ervoor, bij de andere niet, ook niet logisch, maar vanaf de kant van het bord klopt die de wel, al zou het eigenlijk een hoofdletter moeten zijn. Maar het is wel echt met een H.
En dat die brug gestremd is, duurt nu al heel lang en is heel onhandig – maar dat terzijde.
Reacties
De onhoorbare h — Geen reacties
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>