In een van de blogposts in de serie over bordjes Down Under schreef ik dat ik door de veelheid aan bordjes een cruciale over het hoofd had gezien. Dat is niet alleen daar zo – vorige week had ik er in Nederland, vlakbij huis, eentje gemist, ook doordat het er in totaal te veel waren. Deze week ben ik nagegaan hoe het precies zat.

Het betreft mijn fietsroute naar station Schiedam Centrum. Het laatste stuk daarvan is opgebroken en er zijn allerlei omleidingsroutes. Aan de rechterkant van de weg staan daar maar liefst vier borden achter elkaar voor:

Die borden trekken mijn aandacht, mijn blik, dus naar rechts. Vlak voordat je echt niet meer verder kan, staat er rechts voor ook nog een ander bord. Dat had ik allemaal wel gezien, niet allemaal gelezen, dat kan helemaal niet in de tijd die het kost om eraan voorbij te fietsen er staan ook nog eens auto’s voor geparkeerd.

Maar dat links het voor mij cruciale bord stond, namelijk dat voor fietsers, dat had ik gemist,  dat had ik gewoon niet eens zien staan, omdat ik rechts bezig was met kijken en lezen:

Ik wist dus de eerste keer niet hoe ik bij het station moest komen. Enigszins gestresst vroeg ik iemand die aan het werk was hoe dat moest, en die zei dat het luid en duidelijk op de borden stond.

Ja, het staat er wel. Maar dat wil nog niet zeggen dat de communicatie succesvol plaatsgevonden heeft…