Op 1 maart is het nieuwe jaar van de Rotterdampas ingegaan. Daarmee mag je sinds vorig jaar in een heleboel zwembaden in de regio één keer gratis zwemmen. Tenminste, als je aan bepaalde voorwaarden voldoet, en dat is niet altijd even duidelijk. Vorig jaar heb ik al ervaren dat in sommige zwembaden het banenzwemmen er wel onder viel, en in andere niet.

Dit jaar ligt dat nog weer een beetje anders: wat gratis is, is vooral ‘doelgroepzwemmen’. Meteen op 1 maart ging ik tussen de middag banen zwemmen in Zwembad West, en dat mocht gratis. Gister ging ik banen zwemmen in het Van Maanenbad, en dat was niet gratis. Want dat was geen doelgroepzwemmen.  In de teksten op de website (zie links) zie ik geen verschil.

Voor mij is dat totaal onduidelijk. Ik ben geen doelgroep namelijk, ik ben een individu dat gaat zwemmen. En als zodanig hoor ik wel degelijk bij een doelgroep, namelijk de doelgroep ‘banenzwemmers’.

Kennelijk is er een bepaald soort zwemmen dat een zwembad ‘doelgroepzwemmen’ noemt, en wat voor zwemmen dat is, verschilt per zwembad. Zelf kunnen ze er zo vast wel over praten, en ze weten dan ook van elkaar wat ze ermee bedoelen. Dat zou je intern taalgebruik kunnen noemen. Voor externen is het echter een vage, onduidelijke, onbegrijpelijke term.

Onderling dingen op een bepaalde manier noemen, dat is begrijpelijk en onvermijdelijk. Maar zorg ervoor dat dat soort termen niet terechtkomen in je externe communicatie. De manier om de teksten daarop te filteren, is er een buitenstaander naar te laten kijken. Dat kan een tekstschrijver zijn, maar dat hoeft niet eens. Soms doet de buurvrouw het net zo goed.