Ik heb een achternaam met nogal wat varianten. Een paar ervan ken ik al heel lang. Zo wordt er mijn hele leven al gevraagd ‘met een C?’, en alleen al daardoor weet ik dat er ook een Kornelis bestaat – ik heb ooit een student gehad met die achternaam, en verder ken ik hem als de tweede naam van Gerard van het Reve. Zo zeldzaam dus eigenlijk dat die vraag naar de C volgens mij overbodig is. Het is helemaal grappig als mensen vragen ‘is dat met de C van Cornelis?’ Ha, wat denk je zelf?

Veel vaker komt er -se of -sen achter, en ook -sens bestaat, weet ik van Google. Vooral die -se komt er nogal eens per ongeluk achter; een heel enkele keer word ik zelfs verward met Paulien Cornelisse, die ook wat met taal doet, ja – ik vind dat een compliment trouwens. Al een paar jaar ken ik daarnaast een Cornelus uit Vlaanderen. Cornelius bestaat ook, maar ik ken dat niet zelf als achternaam, behalve dan dat ze in het buitenland dat vaak van de mijne maken.

Onlangs kwam ik twee varianten tegen die ik nog niet kende. Zo is er een Vlaamse tv-presentator en kok die Ornelis heet, een voor mij wel heel maf woordbeeld. En afgelopen weekend zag ik fietsen van fietsenwinkel Cornelese. Grappig, want er is in Zeeland een fietsenzaak met precies ‘mijn’ achternaam.

Ik blijf het bijhouden! En ik blijf ook af en toe grinniken als ik dit binnenvaartschip zie, het ligt en vaart regelmatig hier in de buurt. Hé, m’n vader, denk ik dan: