De afgelopen weken ben ik en is mijn bedrijf verhuisd naar Kapelle. Dat is allemaal goed gegaan, en geheel volgens plan pik ik vandaag de draad van het werken weer op. Dus dit is mijn eerste post op dit blog vanuit mijn fijne nieuwe werkkamer. Met als leuk extraatje waar ik me al maanden op verheug: ik hoor af en toe het ping-ping-ping van de overweg hier net verderop en als ik me uitrek, kan ik de trein zien rijden. 

Hier nog wat observaties van de verhuistijd. Ik houd van tekst in de openbare ruimte, welnu, in dit dorp kom je – gelukkig – niet om de beroemdste persoon heen die er geboren is: Annie M.G. Schmidt. Er zijn diverse sporen van haar, in beeld (van Fiep Westendorp) en tekst. Dit fragment, in het schitterende fietstunneltje onder het spoor door, vol met teksten en tekeningen uit haar werk, fotografeerde ik toen ik de nieuwe werkkamer aan het schilderen was:

Verder is het dialect hier duidelijk aanwezig. Ik ervaar de omgeving als soort-van tweetalig, met sprekers van standaardnederlands met of zonder accent, en echte dialectsprekers, en die laatste groep switcht naar ‘met accent’ in contact met anderen. Interessant, ik heb nog niet eerder in een omgeving gewoond waar het dialect zo’n rol speelde. Schriftelijk heb ik er nog niet veel van gezien, op dit bordje na:

En de vele straatnamen op -wegeling, zoals deze:

Gekke straatnamen hebben ze hier wel meer, dit is het snelfietspad naar Goes:

Maar je kunt hier ook – serieus – wonen in Floddertje, stampen door de Stampertjes, of lopen door de Petteflet:

En dan tot slot deze – we hebben veel op en neer gereden tussen het oude en het nieuwe huis, en dit zagen we vanuit de auto toen we terugkwamen van het schoonmaken van het oude: