Op dit moment vindt in Rotterdam het zakenfestival plaats. Leuk daaraan is dat ondernemers gratis allerlei workshops kunnen volgen. Ik ben er gister naar een toegegaan, over de ‘businessclip’: een zakelijk filmpje dat je op internet kunt zetten ter promotie en om te netwerken. Ik vond dat wel interessant, deels omdat ik voor mijn eigen bedrijf wel kansen zag, maar deels ook omdat een film een uitbreiding is van de traditionele communicatievormen waar ik met mijn opdrachtgevers over praat. Waarom niet eens een film maken in plaats van een rapport of brochure?

Uit de workshop trok ik één conclusie: als je een zakelijk filmpje wilt maken, doe het dan wel goed. De voorbeelden in de workshop waren dat niet. Dat zat hem in een aantal factoren: het ene voorbeeld was knullig, met verkeerde dimensies en dus allemaal heel langgerekte vormen (lange hoofden, slungelige lichamen). Het andere voorbeeld was niet meer dan een recht-toe-recht-aan reclamespotje (en dat kunnen de echte reclamemakers veel beter). Het derde was inhoudelijk voor mij stuitend: er werd een netwerkbijeenkomst aangekondigd waarbij de activiteiten allemaal met snelle auto’s te maken hebben.

De inhoudelijke ergernis was natuurlijk enerzijds een kwestie van smaak: ik heb niks met autoracen, en als ik niet tot de doelgroep behoor (wat ik overigens betwijfelde), is er niets mis mee als ik me er niet door aangesproken voel. Maar anderzijds was het ook een waarschuwing: film is een krachtig medium, en als het misgaat, gaat het dus ook krachtig mis. Een folder over zo’n netwerkbijeenkomst met autoraces had ik schouderophalend naast me neergelegd. De impact van de film was veel groter: ik ging me ergeren aan het ’toys-for-boys’-gehalte ervan, vond het milieuonvriendelijk….

Ook hamerden de presenteerders nogal op het nieuwe en interactieve karakter van een zakelijk filmpje en hoe dat mooi op internet is in te zetten. Maar volgens mij is er niets nieuws onder de zon, behalve dat de technologie het tegenwoordig makkelijker maakt om een filmpje te maken en te verspreiden. Cruciaal en eigenlijk al heel ouderwets eraan is echter dat het puur zendergestuurd is: als ik een filmpje maak over mijn eigen bedrijf, hebben mijn klanten daar niets over te zeggen. Ja, ze mogen het bekijken, op internet, maar dat is toch niet interactief? Echt hip is juist het samen creëren van content, en dat vertaal ik in: als ondernemer samen met je klanten. Dat gebeurt nog heel weinig, en een film is er niet het juiste middel voor.

Ook al kon de workshop me dus niet overtuigen, toch geloof ik nog steeds in de bruikbaarheid van films als medium. Niet als iets sensationeel nieuws, maar als een krachtig alternatief voor een presentatie, brochure of rapport. Een goed voorbeeld daarvan is een adviesfilmpje over rijen, gemaakt door adviesbureau C∙Note. Het staat op YouTube: http://www.youtube.com:80/watch?v=NjLR9dcrkDg. Zo kan het dus wél!

(Duidelijk is overigens dat het maken van een film je niet ontslaat van de verplichting om goed te structureren. In het voorbeeld van C∙Note zijn de onderdelen inleiding en de vier deeladviezen goed te herkennen. De hoofdboodschap had er van mij nog wat scherper in mogen staan)