In mijn eerste terugblikpost op de vakantie had ik het al over de Ierse en tweetalige bordjes, ik zette ook nog een paar andere op de foto. Het is een nogal lukrake verzameling, gewoon voor de lol.

Om te beginnen deze, die nogal veel betekenis had omdat we de eerste dagen in Ierland kampten  met knetterharde tegenwind:

Waren ze maar cross, ze kwamen recht van voren!

Dit vond ik een grappige, bij de deur van een huis in Westport waar ze plantjes verkochten:

 Ook hier moest ik om gniffelen:

We hadden net koffie gedronken in dat hotel in Ennis, toch leuk dat dat een link met James Joyce had, maar ik moest lachen om de spelfout net op zo’n literair bordje: het moet its place zijn in plaats van it’s, als spellingsprobleem overigens het Engelse equivalent van onze d’s en t’s. 

Ierland komt op sommige reizigers over als nogal vol met bordjes. Ik vond dat niet extreem, op een heel enkele keer na, zoals hier, in Noord-Ierland, op het toilet van een andere plek waar we koffie dronken en waar ze kennelijk nogal veel last hebben van nattigheid op de vloer:

Mij viel op dat er nog veel corona-waarschuwingen te zien waren, zoals deze:

Geen idee of dat nog steeds zo leeft daar of dat het verouderde borden zijn, nog niet vervangen. Niemand trok zich er wat van aan overigens. 

Dit was voor mij een bijzondere: wij hebben overnacht in een B&B waar ook een trainingscentrum bij was – Pyramid! Toffe plek trouwens, aanrader!

In Tipperary kwam ons eigen woonplaats dichtbij. We hebben daar gekampeerd bij een appelkweker wiens ouders in de jaren zestig vanuit ons buurdorp Biezelinge naar Ierland zijn geëmigreerd:

En tot slot kwamen we op de terugweg door Frankrijk langs een Frans-Vlaamse versie van ons eigen dorp, la grande nogalliefst:

Met dit soort dingen kan ik me op fietsvakantie goed vermaken!