Hierna houd ik echt weer op met taalergernissen spuien, hoor, het is niet mijn bedoeling om van dit weblog een taalergernissenblog te maken. Zulke blogs zijn er al, bijvoorbeeld Irritaal (ik erger me dan weer aan het ergernissen over in de subtitel, dat moet volgens mij aan zijn, en zo kunnen we nog wel even doorgaan).  Ik kan bovendien taalergernissen heel goed relativeren: taal verandert nou eenmaal, dus als kwalificeren in de betekenis van ‘aan het kwalificatietoernooi mee mogen doen’ een communicatieve behoefte vervult van de heren schaatscommentatoren, dan heb ik dat maar te accepteren (maar het was wel lekker, een weekend zonder die ergernis).

Maar ik doe er toch nog één, vandaag, niet zozeer omdat het nou zo’n grote ergernis is, maar omdat even googlen me leerde dat het een nog niet vaak gesignaleerd fenomeen is. Mij viel op dat de combinatie van zoekwoorden huisgemaakt en anglicisme amper relevante hits geeft, alleen iets op Iens nogalliefst, terwijl huisgemaakt volgens mij wel degelijk een anglicisme is. Home-made, voor ons zelfgemaakt. Als ik het fout heb, hoor ik dat graag!

Ik kwam erop omdat ik net van de mailinglijst van de Rotterdampas een mailtje kreeg met als onderwerp ‘heerlijke huisgemaakte delicatessen’. Toen dacht ik: nou wil ik het wel even zeker weten, is dat een anglicisme, ja toch, en het rukt toch op? Dat bleek dus niet zo makkelijk te vinden. Het woord staat wel in het online Groene Boekje maar weer niet in mijn Van Dale uit 1984. Het is dus op z’n minst hip, nieuw – en dat zou wel degelijk onder invloed van het Engels kunnen zijn.

Hoe dan ook, anglicisme of gewoon modewoord, ik vind het niks. En vanaf nu levert ‘anglicisme’ en ‘huisgemaakt’ tenminste ook nog deze relevante treffer op.