Gister kreeg ik van een vriendin Haantjes te leen, het nieuwste boek van Kluun. Ik heb het vandaag, in de trein en tussendoor, in één ruk uitgelezen. Ik was wel weer toe aan zo’n hapklare brok, na De ontdekking van de hemel, en wat ik me niet had gerealiseerd van dat boek, was dat het de advies- en consultingwereld zo op de korrel neemt. Die is voor mij natuurlijk heel vertrouwd, vandaar dat ik moest lachen, zeker als het ging over imponeertactieken met presentaties, een voorgekookt verloop van de gesprekken, en de talloze rapporten, vol met door de secretaresse bij elkaar gesprokkelde gegevens, die bij de cliënt in de bureaula verdwijnen… Heerlijk.

Voor elke marketeer en consultant met een beetje vermogen tot zelfrelativering is het boek een aanrader. Ik had het zelf niet zo gauw gekocht – met mijn allergie voor hypes hoef ik zo nodig geen Kluun, en Komt een vrouw bij de dokter heb ik met zéér gemengde gevoelens gelezen. Vandaar dat ik maar zijdelings had geregistreerd dat er een nieuw boek van hem uit was, en niet had begrepen dat het over een wereld gaat die ik ken. En dat maakt het de moeite waard, ook al is het natuurlijk, net als in Komt een vrouw bij de dokter, een overdreven beeld dat soms ook ergernis opwekt. Maar ik kan eerlijk gezegd makkelijker lachen om gekke marketing- en consultantneigingen dan om kanker en overspel.

Een wereld die ik (her)ken – of kende: het boek speelt in 1998, en het is nu toch wel een beetje anders. Al belanden er nog steeds adviesrapporten in de bureaula.