Op dit weblog bespreek ik regelmatig boeken die met schrijven te maken hebben. Ik ga nu enkele posts wijden aan boeken die daar niet direct over gaan, maar die ik wel inspirerend vond – om heel verschillende redenen; het zijn heel verschillende boeken. Ik weet nog niet precies hoe veel het er worden – ik had er eerst drie in gedachten en toen dacht ik aan een ‘drieluik’, maar terwijl ik de blogposts daarover voorbereide, kwamen er alweer drie boeken bij. Het is zomer-rustig met mijn werk op het ogenblik, dan heb ik veel tijd om te lezen, dus wie weet komt er nog meer bij. Dus: gewoon een boel ‘andere’ boeken, ter zomer-inspiratie!

Vandaag het eerste: Uurtje Factuurtje van Alex van der Hulst.

De ondertitel is:

Over hardwerkende freelancers, creatieve ZZP’ers, hippe zelfstandigen en carrière maken zonder baas.

Dus dat gaat over mij, zal ik maar zeggen, en ik vond het dan ook een feest van herkenning. Eindelijk eens geen zeur- en klaagverhalen over schijnzelfstandigheid, onderverzekerd zijn, belastingprofiteurs en noem maar op – de verhalen die de laatste jaren in de media vaak terugkomen.

Maar wel over de lamlendigheid, de disciplineproblemen, de onzekerheid veroorzakende omzet-ups en -downs, de jaloezie op het (schijnbaar?) grote en makkelijke succes van anderen, het onbegrip van mensen in loondienst én van niet-werkenden voor je situatie.

Nouja, zeur- en klaagverhalen zijn het dus eigenlijk juist niet, want het zijn eerder hilarische schetsen (portretjes, columns, ervaringsverhalen, interviews) met een boel compassie en groot enthousiasme voor het zelfstandigenbestaan. En dat herken ik dus precies: nee, het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. Maar ik zou niet meer in loondienst kunnen of willen werken.

Eén klein stukje heb ik ondertussen al een paar keer verder verteld, want dat vond ik echt super grappig. Het staat in een hoofdstuk over waarom je als zelfstandige een kat moet hebben (p. 18) en het vergelijkt werkenden met dieren:

Een hamster is als de collega die het tot zijn 65e in het bedrijf wil uitzingen: hij eet, poept en slaapt, en loopt nergens heen in zijn looprad. Konijnen zijn als ambtenaren: niemand weet waar ze voor dienen en als je even niet oplet zijn ze met tien keer zoveel. Vissen zijn die jongens in een start-up: leuke kleurtjes, een mond die de hele dag open- en dichtgaat – en uiteindelijk mag iemand anders de boel weer schoonmaken.