Categorie archieven: Opvallend

Maak je leestijd zelf maar uit.

Louise Cornelis Geplaatst op door  

Opvallend bericht: http://www.nrc.nl/boeken/2013/09/19/moet-een-boek-je-vertellen-hoe-lang-je-erover-doet/

Wat mij betreft is die leestijd onzin. Leessnelheid loopt enorm uiteen, zelfs bij alles lineair lezen. Maar bovendien selecteren volwassen, ervaren lezers: ze slaan stukken over.

Nuttige functie is wel dat ik het als grote uitdaging zou zien. Zo van: kan ik wel in de helft! Met wandelen heb ik dat ook wel eens gedaan, en vooral berg-op inderdaad dankzij mijn fietsconditie wel eens de aangegeven duur gehalveerd. Groot verschil is dat je van een wandelpad géén delen kunt overslaan!

E-boeken zijn te vaak kat in de zak

Louise Cornelis Geplaatst op door 1

En toen was de maat vol… al eerder heb ik me eraan geërgerd dat de kwaliteit van e-boeken te slecht is. Zo denk je een ‘echt’ boekt te kopen en dan blijkt het een PDF te zijn, wat slechter leest. Of een keer had ik dat er op elke pagina min stens drie ke er spaties te ve el stonden. Dat went wel, maar toch – je betaal er eigenlijk best wel veel voor, in verhouding met een papieren boek.

En vanochtend begon ik in mijn gister gekochte e-boek en toen dacht ik: en nu pik ik het niet langer. Dit is mijn mail aan de uitgeverij:

Beste mensen van Lannoo,

Ik heb gister bij bol.com (die ik hierbij cc) het e-boek van uw uitgave ‘Creativiteit. Hoe? Zo!’ gekocht, en daarin ben ik ernstig teleurgesteld. Het grootste probleem is dat er een heleboel afbeeldingen weg zijn. Om enkele voorbeelden te noemen:

– p. 14 van het e-boek, ‘de vierkanten’, daar moet een figuur met vierkanten te zien zijn, neem ik aan. Staat er niet.
– p. 33, ‘bekijk onderstaande figuur’. Geen figuur te zien. Op die pagina’s worden ook twee soorten oefeningen onderscheiden, volgens de tekst, met een symbool (denk ik) dat niet te zien is.
– p. 43, 44, 45 – daar moeten ongetwijfeld afbeeldingen staan, maar die staan er niet; de pagina’s zijn blanco op een beetje tekst bovenaan na.
– En misschien ook: het boek opent met twee witte pagina’s. Is de voorpagina foetsie?

Dit probleem doet zich zowel voor op mijn sony e-reader als op mijn pc. Op p. 57 is de foto (van een kameel) er dan ineens wél, en dat komt dan als een  verrassing.

Een kleiner probleem is dat de paginanummers met verwijzingen binnen het boek zelf nergens kloppen. Het e-boek heeft 218, geen 265+ pagina’s. De inhoudsopgave klopt dus ook niet. Gelukkig doen de links het wel goed, maar toch slordig.

Al met al heb ik het gevoel een kat in de zak gekocht te hebben: het boek is zo amper echt goed bruikbaar. Ik moet er nu eigenlijk nog het papieren boek bij hebben om het echt op waarde te kunnen schatten. Het is bovendien de € 29,90 echt niet waard zo. Daarom: ik wil mijn geld terug, en/of een goede versie van het boek ontvangen (desnoods op papier).

* * *

Ik ben benieuwd, en houd jullie op de hoogte.

* en vet maar niet gratis

Louise Cornelis Geplaatst op door  

Nog een vakantie-observatie, maar dit keer eentje die echt over tekst gaat. We hadden namelijk een flinke tekst bij ons: de 328 pagina’s tellende ACSI Campinggids Benelux. Op onze voor het fietsen geweldige knooppunten-kaarten stond namelijk van alles, maar helaas geen campings (die knooppunten zijn kennelijk voor een ander type fietsers). In die gids staan ze niet allemaal, maar het gaf een begin.

De gids staat tjokvol informatie. Op elke pagina is plek voor 16 campings, al wordt een deel van de ruimte benut voor advertenties van de op die pagina beschreven campings. Zo’n plekje ziet er bijvoorbeeld zo uit, van onze eerste camping in België, die in Lanaken, die met de Triple Willy’s (zie mijn vorige vakantie-post):

campinggids

Die letters bij de getallen 1 t/m 10 in het rechterbovenvak betreffen de voorzieningen van de camping: of een kampeerauto is toegestaan, wat voor bodem de camping heeft, of er een zwembad is, of er op de receptie Nederlands gesproken wordt, en noem maar op. Dat wordt toegelicht op de flap aan de cover.

Die toelichting begint met een kader waarin dit te lezen is:

Voorzieningen met een *, die bij de campings vet worden afgedrukt, zijn niet bij de overnachtingsprijs inbegrepen.
Voorzieningen zonder * worden nooit vet gedrukt, maar dit wil niet zeggen dat ze gratis zijn.

Wat? Ik heb geen idee wat * betekent, Lanaken heeft er geen, maar zijn de voorzieningen, vet of niet, daar nou gratis c.q. bij de overnachtingsprijs inbegrepen, of niet? Ik snap er niks van! Ik begrijp dat het een hele kunst is om zoveel informatie op zo’n klein stukje papier te proppen, maar dit schiet toch echt z’n doel voorbij.

Wat dan wel? Die eerste komma moet er niet staan, er kunnen wat ontkenningen uit, een voorbeeld had geholpen, en verder denk ik: lang leve internet, waar de ruimte-beperkingen niet zo dwingend zijn.

Overigens maakte het voor ons helemaal niks uit. Er zijn in België niet zo heel veel campings, dus veel te kiezen hadden we als rondtrekkende fietsers niet. Met plaats en adres waren we al blij, en soms hielp de route-informatie (onderaan) ons. Wat de gekleurde tentjes ernaast betekenen, ontdekte ik pas op één van de laatste dagen: dat is een typering van de camping. Het blauw-blauw van Lanaken betekent een camping in de volgende ‘belevingswereld’ (p. 22-25):

In de blauwe belevingswereld treffen we kampeerders die op zoek zijn naar een comfortabele camping die als uitvalsbasis kan dienen voor een actieve en sportieve vakantie (…) Voor deze groep is het belangrijk dat de camping wat (luxe) extra’s heeft, zoals comfortplaatsen, een sauna, een beautycenter of een zonnebank.

Het zijn mooie woorden, en zo worden wel negen ‘belevingswerelden’ onderscheiden, maar ik zal me de camping van Lanaken herinneren als een prima camping, echter wel met een soort bankpasje dat je nodig had om de deur van de sanitairruimte te openen, en waar een warm-water-tegoed op stond dat je per twee eurocent zag wegtikken als je onder de douche stond!

Terug, en dus wat vakantie-observaties

Louise Cornelis Geplaatst op door  

Sinds mijn vorige blogpost heb ik eerst een week Buitenkunst gedaan (daarover later meer), en daarna heb ik drie weken gefietst, een soort rondje België langs Trappistenkloosters en -brouwerijen (geïnspireerd door Grinta!, maar wij hebben ‘m andersom gefietst en kamperend, dus met bagage op de fiets). Een paar taalobservaties van onze tocht.

Nooit eerder was me in Wallonië opgevallen hoe slecht de Nederlandse vertalingen daar vaak zijn. Veel spelfouten en kromme zinnen, sommige pas begrijpelijk als je terugvertaalt. Op een bordje in een natuurgebied staat dat kauwen graag op hooggelegen stippen zitten (pointe); in een folder liggen natuurgebieden tussen bos en plein (plaîne). Maar lachte ik daar nog om bordjes dat men niet verantwoordelijk was voor gebeurlijke ongevallen, later zag ik in Vlaanderen regelmatig dezelfde formulering. Toch lijkt het me voor Vlamingen tenenkrommend, al dat slechte Nederlands waar zo duidelijk van afstraalt dat die tweede taal er alleen maar staat omdat het moet. Zou het Frans in Vlaanderen net zo slecht zijn? Mijn Frans is niet goed genoeg om dat te kunnen beoordelen, maar ik denk het niet.

Gelachen heb ik om de wc-papierhouders op de camping in Lanaken die Triple Willy heten, maar ook om de veredelde parkeerplaats in Nunspeet die Veluwetransferium heet, of om de pot pindakaas van de Lidl waarop sprake is van een voedingsnavigator. Die eerste is gewoon grappig, maar bij de laatste twee denk ik: wat een opgeblazen gedoe.

En tot slot dan nog één van de talige hoogtepunten van de vakantie: het stukje over de Franse grens, in oorspronkelijk Nederlandstalig gebied. Vanuit Ieper (indrukwekkende stad!) maakte we een rondje naar o.a. Mont des Cats. Net als de vorige keer dat ik (even) in Frans-Vlaanderen was, heb ik er geen Vlaams horen spreken. Maar wat een fraaie plaatsnamen. Frankrijk, hè, is dit:

godewaersvelde

Talk nerdy

Louise Cornelis Geplaatst op door  

Ik kreeg via mijn LinkedIn-groep van ex-McKinsey-communicatiespecialisten een link naar dit filmpje opgestuurd: Talk nerdy to me. Dat was niet zozeer vanwege het filmpje zelf, want dat verkondigt een aardige maar bekende boodschap: wetenschappers, houd rekening met je publiek als je communiceert. Interessanter zijn de reacties eronder. Meest opmerkelijke vind ik dat in veel reacties blijkt dat de reageerder vindt dat de verantwoordelijkheid andersom ligt: ‘als een leek mij niet begrijpt, moet die leek maar beter z’n best doen’. Oftewel: ‘relevance is for businessmen’. Tenenkrommend, maar wel herkenbaar. Zelfs die businessmen vinden communiceren niet altijd hun verantwoordelijkheid…

 

Armstrongs werkwoordstijden

Louise Cornelis Geplaatst op door  

Het afgelopen weekend was er rond de start van de Tour de France nogal wat te doen over een uitspraak van Lance Armstrong. Die zou beweerd hebben dat je de Tour onmogelijk kunt winnen zonder doping te gebruiken (zie bijvoorbeeld hier in de Volkskrant). Hij twitterde er echter zelf al gauw achteraan dat hij in de verleden tijd gesproken had, althans, zo begrijp ik zijn Tweet (@lancearmstrong, 29 juni):

For the record, there is a significant difference between WAS and IS. Past and present tense.

Interessant, was dit een kwestie van verkeerd begrepen werkwoordstijden ofzoiets? Ik ging op zoek naar wat hij echt gezegd had, althans, in de vorm waarin het is gepubliceerd: in Le Monde, in het frans dus. Dit is het fragment:

(Vraag:) Une des questions pourrait être : quand vous courriez, était-il possible de faire des performances sans se doper ?
(Armstrongs antwoord:) Cela dépend des courses que tu voulais gagner. Le Tour de France ? Non. Impossible de gagner sans dopage.

Nou heb ik maar 4VWO frans, maar gelukkig wel wat inzicht in tekst en interacctie – en dan is het me kraakhelder dat Armstrong hier praat over zijn eigen verleden. Dat begint heel duidelijk met het aanloopje naar de vraag: ‘quand vous courriez’ (’toen u wielrende’). Dat perspectiveert het antwoord. In de cruciale zin (‘Impossible de gagner sans dopage’) staat niet eens een werkwoord. Als Armstrong iets over het heden had willen zeggen, had hij dat, zoals dat heet, moeten ‘markeren’: nadrukkelijk moeten aangeven, door bijvoorbeeld iets te zeggen als ‘en dat is nog steeds zo’.

Wat laat dit zien? Volgens mij het tekort schieten van de journalistiek. In de eerste plaats rukt Le Monde de uitspraak van Amrstrong al uit zijn verband door de keuze voor de kop boven het artikel. Daar is alles wat het perspectief van de verleden tijd geeft, uit weggelaten.

In de tweede plaats: journalisten lezen dus kennelijk niet verder en nemen die kop klakkeloos over. In de Avondetappe van zaterdag wist geen van de aanwezige sportjournalisten hoe het zat, en Bert Wagendorp lulde zich eruit met iets vaags over hoe moeilijk de vertaling zou zijn. Voor zover ik na kan gaan, is dat onzin.

Mijn vertrouwen in de wielerjournalistiek is ernstiger beschaamd dat dat in de wielersport. Dat is al een tijdje zo, en dit soort incidenten maakt het niet beter.

Lof voor de eerste piramidale scriptie

Louise Cornelis Geplaatst op door  

In september verscheen de (bij mijn weten) eerste piramidale masterscriptie, van Marlies Ruitinga. Dat vond ik toen al erg leuk, maar om het nóg leuker te maken, is deze scriptie genomineerd voor de Columni-scriptieprijs! Marlies heeft de prijs niet gewonnen, maar opvallend is wel dat de jury de leesbaarheid van de scriptie zeer heeft gewaardeerd. Ik citeer uit het juryrapport:

(…) Het is een originele en zeer praktische scriptie. (…) De vormgeving van de scriptie is verrassend door de opbouw en het gebruik van inzetjes om definities uit te leggen. Ze hanteert als structuur het piramideprincipe, en past die zeer consequent toe. Dit komt de leesbaarheid ten goede, en daarmee onderscheidt ze zich zeker van alle andere scripties. In haar inleiding geeft ze zelf aan dat ze deze uitdaging graag aan wilde gaan: ze is daar wat ons betreft zeker in geslaagd.  Kortom: Het is een compact, concreet en praktisch bruikbaar onderzoek!

Erg leuk – en dat dit maar moge inspireren tot meer!

Verloren en verdwaald in Rotterdam

Louise Cornelis Geplaatst op door 3

In de beginjaren van het internet had ik de ervaring wel vaker: van verdwaald zijn, het ‘lost in hyperspace’. Dat kwam misschien door eigen onervarenheid ermee, maar ook zijn webontwerpen in de loop der jaren stukken verbeterd. Maar afgelopen zondag had ik het weer eens: ik raakte in een cirkel en vond nergens een antwoord op wat ik wilde weten. Inmiddels durf ik te concluderen dat het niet aan mij ligt: ik ben inmiddels een zeer ervaren surfen, en iemand anders heeft het ook geprobeerd, en kwam er ook niet uit. Gewoon heel slechte website(s) dus.

De aanleiding was niet leuk: ik ben zaterdag mijn portemonnee verloren. Echt zo’n geval domme pech: moet op straat uit mijn te ondiepe broekzak gevallen zijn. Bleh, wat een gedoe. Ik belde op zondag naar de politie, in de hoop dat er misschien al een eerlijke vinder geweest was. Maar de politie gaat daar niet meer over, ik moest bij de gemeente zijn en een landelijke website: https://www.verlorenofgevonden.nl/ Daar zou ik ‘m kunnen aanmelden.

Als je bij ‘Meld uw voorwerp’ als plaats Rotterdam intikt, krijg je een lijst met de deelgemeentes. De mijne, Overschie, aangeklikt. Maar dan kom je dus niet bij iets waar je je voorwerp kunt melden (eerste teleurstelling), maar op een informatieve pagina van de (hele) gemeente: http://www.rotterdam.nl/product:gevondenofverlorenvoorwerpen (wat doet dat ‘product’ trouwens in de URL?)

Nergens op die pagina staat echter wat je moet doen met een verloren voorwerp – waar je dat kunt melden. Wel dat dat niet digitaal kan. Da’s jammer, want de politie had gezegd van wel. En hoe kan het dan wél? Ik kom er niet uit. Ja, ik kan weer terug naar die landelijke zoekmachine, maar dan zit ik in een cirkel.

Maar eens apart gezocht bij de deelgemeente. Googlend vind ik dan een pagina, maar die verwijst ook weer naar verlorenofgevonden.nl – en zo ver was ik al. Bij de balie van de stadswinkel dan? Ik de openingstijden opzoeken. Een moment lang denk ik, op basis van m’n eerste Google-treffer: bah, die is morgen pas laat open. Dan realiseer ik me dat die hele stadswinkel sinds een paar maanden is wegbezuinigd (ik had hier een link opgenomen naar het bericht daarover op de site van de deelgemeente, maar dat gaat niet goed, dus dat werkt niet).

Vreemd genoeg heeft de deelgemeente nog wel een tabje ‘aan het loket’ op de website, maar waar dat loket is, staat nergens. Openingstijden lijken te suggereren dat er nog wel iets open is, maar dat is niet zo. De pagina ‘contact, openingstijden en route‘ is in dat opzicht wel interessant, want het adres dat daar staat, is niet de plek die op het googlemaps-kaartje wordt aangegeven (deelgemeentekantoor versus  de ex-stadswinkel). Help, ik word gek!

Nou had ik bij het politiebureau een briefje zien hangen dat je wel nog op de locatie van die voormalige stadswinkel moest zijn voor gevonden en verloren voorwerpen, en zoiets zei een vrienden van ons ook. Dat is het Prachthuis (nog uit de Vogelaar-tijd, die naam), maar op die website vind ik ook weer helemaal niks. En trouwens, de eerste drie hits op google zijn verouderd en zouden me ook weer op het verkeerde been kunnen zetten.

Ten einde raad heb ik gister maar gebeld met 14010, en die verwezen me, bij gebrek aan een stadswinkel dus, naar het centrale stadhuis. Niet naar het Prachthuis dus. Maar dat heb ik ook maar even gebeld, en inderdaad houden ze daar gevonden voorwerpen een tijdje vast, voordat ze naar de gemeente gaan.

Je gaat bijna denken dat er nooit iemand iets kwijtraakt in Overschie. En is het nou zo moeilijk, een beetje heldere informatie geven? Ik vind dit vanuit de gemeente gewoon vér onder de maat. Enige wat hen niet helemaal te verwijten is, is dat er zo veel verouderde informatie meekomt als je googlet. Het enige wat je daaraan kan doen, is zorgen dat Google een voorkeur heeft voor de actuele informatie, maar dat is lastiger dan alleen zelf goed voor je informatie zorgen. Maar dat doet de gemeente dus ook niet.

Ondertussen hoop ik nog steeds op een eerlijke vinder.

 

Grote fout of expres?

Louise Cornelis Geplaatst op door  

De vaste volgers van dit weblog weten dat ik het belang van spelling nogal relativeer: ja, de verzorging van een tekst is ook belangrijk, maar schrijven is wel heel veel meer dan spelling, dus staar je daar niet blind op.

Maar om nou zo’n blunder te begaan als Oger gister….Of zou het expres zijn? Want als daar een t had gestaan, had ik dit bericht niet gepost immers? Het zou passen in een bredere taalontwikkeling: spelen met taalnormen (net zoals het jaarlijkse spel met gezakd en geslaagt op Twitter als de eindexamenuitslagen binnenkomen). Ik ben benieuwd!

ajaxdt

(De foto gaat rond op Twitter, hij bereikte mij via @bartvanmerwijk_ die ‘m had van @renekoppers)

Piramide in de steigers zetten

Louise Cornelis Geplaatst op door 1

Ik was de afgelopen dagen naar Rome, om die stad te leren kennen. Op het metrokaartje zag ik een station ‘Piramide’ staan, en even neuzen in de reisgids bevestigde dat Rome inderdaad zijn eigen piramide heeft. Hij is gebouwd vlak voor het begin van onze jaartelling, toen Egypte net veroverd was, en daardoor ‘hip’ onder de Romeinen.

Nou, vanwege mijn bemoeienis met het piramideprincipe wilde ik daar wel heen natuurlijk, en dat kon met de metro ook erg makkelijk. Wat bleek? Hij stond in de steigers:

piramiderome piramiderome2

Enerzijds jammer, maar anderzijds ook wel weer heel grappig, want zo zeg ik het ook vaak: zet om te beginnen je piramide in de steigers… daarmee bedoelende dat je werkt vanuit een hypothese, schets, begin, en dat verfijn je gaandeweg.

Dus zo ziet dat eruit, een piramide in de steigers!