Onlangs was ik naar een symposium van het Adviescollege ICT-toetsing, als gast, dus niet in functie. Maar ik kon het niet laten natuurlijk om toch wat observaties te doen. Zoals van de omlijsting van het scherm voor de Powerpoints van de sprekers:

Zo’n scherm met een lijst als van een schilderij had ik nog nooit gezien. Qua sfeer paste wel bij de plek: de Nieuwe of Littéraire Sociëteit De Witte in Den Haag. Je ziet ‘m terug in de kroonluchter die ik mee-fotografeerde. Klassiek en stijlvol was het zeker!

Ik vond het mooi, maar het viel me wel op, en eigenlijk, vind ik, moet dat niet. Dat gold ook voor de lijntjes waarmee het projectievlak in negenen was gedeeld. Een enkele keer hinderden die bovendien de leesbaarheid – in het donkergroene vlak kun je dat al een beetje zien aan de streep door I-Stravegie JenV.

De hinder was niet erg, en dan is er voor klassiek en stijlvol wat mij betreft ook wel wat te zeggen. Dan mag je als publiek ook wel een beetje merken dat je bent op een plek waar Powerpoint niet thuishoort, en waar, zo stel ik me voor, bij andere bijeenkomsten over literaire thema’s als poëzie, eloquente sprekers uit het hoofd voordragen.

ICT is andere koek. Daar mag best een Powerpointje bij. Mij hielp het om de voordrachten te volgen.