Ik schrijf hier regelmatig over hoe de ‘curse of knowledge‘ schrijven negatief beïnvloedt: een schrijver kan zich vaak niet voorstellen dat een lezer iets niet weet of begrijpt dat voor hem/haar zelf zo voor de hand ligt. Onlangs ben ik kort achter elkaar twee keer zelf slachtoffer geworden van die curse, en heb ik iets geschreven waar de lezer geen touw aan vast kon knopen, of althans: niet het touw dat ik in gedachten had. Het was allebei in een mailtje aan vrienden en het ging allebei over sport.

• In het eerste voorbeeld schreef ik aan een vriendin dat ik naar mijn man ging kijken toen die in de eigen stad een ‘baanwedstrijd’ deed. Die vriendin nam aan dat dat op de fiets was, en dus kennelijk in Ahoy’, maar lag daar nu een baan dan, nee toch? Voor mij spreekt geheel voor zich dat een ‘baanwedstrijd’ om hardlopen gaat, op een atletiekbaan dus, misschien wel in het algemeen, maar anders zeer zeker in de context van mijn man, die veel meer hardloper dan fietser is, die nog nooit op de wielerbaan gereden heeft, en die ook vrijwel nooit op de baan hardloopt, alleen op de weg. Maarja, dat weet ik allemaal, iemand anders niet. ‘Baan’ is inderdaad geen eenduidig woord.
• In het tweede voorbeeld schreef ik aan een vriend dat ik bij een triathlon (bijzonder: de eerste van dit seizoen dat verder gekenmerkt werd door annuleringen) op de fiets ‘overall’ bij de dames de tweede fietstijd had gereden. Die vriend had al moeite met het woord, had eerst de tweede l aan het eind niet gezien en de hele zin niet gesnapt, en in tweede instantie nog steeds niet begrepen wat ik ermee bedoelde. Nouja, wel dat het ging om alle vrouwen, maar niet wat de strekking daarvan is – dat het niet in leeftijdscategorieën was ingedeeld. De tweede fietstijd rijden tussen 50+-vrouwen is immers relatief minder goed dan de tweede fietstijd van alle vrouwen, waarvan de overgrote meerderheid jonger is dan ik. Dit was maar van twaalf dames in totaal, maar toch was ik er trots op. Die trots zit in het woord overall besloten, maar dat vergt wel specialistische kennis, realiseer ik me nu.

Dus dacht ik maar weer eens: zo werkt dat dus, met die curse of knowledge. Het kruipt heel makkelijk in je schrijven!