Gister rolden er tijdens een training spontaan twee one-liners uit mijn mond die ik vaker ga gebruiken, allebei rond het thema proef- of tegenlezen en feedback geven op teksten:

• De lezer heeft altijd gelijk. Ik doelde daarmee op de situatie van proeflezen. Lezer zegt: ‘ik begrijp dit niet’; schrijver zegt ‘maar dat is echt wel duidelijk’. Als de proeflezer ook maar enigszins representatief is voor de beoogde lezer (en dat zou eigenlijk sowieso moeten), heeft de lezer in dit soort gevallen gelijk.
• Een goede tekst maak je niet alleen. Oftewel: elke belangrijke tekst moet proefgelezen worden. Elke schrijver, al ben je nog zo goed en ervaren, heeft de oogkleppen op van de eigen logica. Alleen een ander kan je daarop attenderen. Het is niet voor niets dat zelfs de beste schrijvers bij hun uitgeverij een redacteur hebben die alles kritisch naloopt!