Nog steeds ben ik op de achtergrond bezig met het piramideprincipe-onderzoek, vooral omdat ik enkele scriptiestudenten begeleid. Vandaag las ik een stuk van de concept-scriptie van eentje (Albert) en toen bedacht ik ineens dat ik wat voorzichtiger moet worden in waarmee ik piramidale teksten contrasteer.

Ik zeg altijd dat je aan de ene kant rapporten volgens het piramideprincipe hebt en aan de andere kant methodologisch opgebouwde rapporten. Dat klopt wel voor adviesrapporten en voor andere teksten die op onderzoek gebaseerd zijn, maar Alberts scriptie gaat over een ander genre, namelijk pleitnota’s.

De tegenhanger van piramidaal is daar niet methodologisch, maar iets wat je klassiek of traditioneel zou kunnen noemen: de kop-romp-staart-opbouw die al in de klassieke oudheid voor juridische betogen wordt gepropageerd. De conclusie staat in de staart; de kop is alleen inleidend tot de romp (de argumentatie).

Albert is aan het uitzoeken of pleitnota’s volgens het piramideprincipe acceptabel of zelfs wenselijk zijn voor rechters. Ik kan er nu nog niet veel over zeggen, hij is nog druk bezig met de uitvoering. Wordt vervolgd dus!

En dit is voor mij een mooie gelegenheid om één van mijn zomerplannen aan te kondigen. In de zomer is het voor mijn werk altijd relatief rustig, en dan kan ik dus eens iets doen waar ik anders niet aan toekom. Op de agenda staat: eens een goede inleiding in de klassieke retorica lezen (deze). In mijn studie zat het niet (de universiteiten lopen er nogal in uiteen of ze de klassieken belangrijk vinden voor de studie taalbeheersing), en in de kennis die ik er in de loop der jaren sindsdien over heb vergaard zitten gaten en wazige plekken Eens kijken of ik die kan vullen en verhelderen van de zomer, lijkt me leuk!