↓
 

Louise Cornelis

Tekst & Communicatie

  • Home |
  • Lezergericht schrijven |
  • Over Louise Cornelis |
  • Contact |
  • Weblog Tekst & Communicatie

Maandelijkse archieven: juni 2024

Yoga voor schrijvers

Louise Cornelis Geplaatst op 27 juni 2024 door LHcornelis24 juni 2024  

Ik doe sinds de coronatijd aan yoga. Thuis, met de filmpjes van Yoga with Adriene. Dat is een ware goudmijn aan gratis en kwalitatief hoogstaande yoga-instructie. Er is van alles, gericht op verschillende thema’s, zowel lichamelijk als geestelijk, en voor yogi’s van divers niveau. Ik heb in dat grote aanbod gegrasduind in die povere jaren, en uiteindelijk een routine ontwikkeld van filmpjes waar ik steeds naar terugkeer, zo’n twee keer per week. Dat doet me goed.

Deze maand, nog steeds kort na de belasting van de verhuizing, wilde ik vaker yogaën en het leek me leuk om nieuwe dingen uit te proberen. Daarom ben ik weer eens een maandkalender gaan volgen. Adriene geeft daarin per dag een sessie aan, losjes georganiseerd rond een thema. Voor deze maand was dat ‘Get to know’, gericht op reflectie en introspectie.

Afgelopen zondag stond er op die kalender een sessie die ik – gek genoeg – nog niet eerder had ontdekt: yoga for writers. Het was die zondag net voor het eerst uitgesproken mooi weer, en dus kon ik, ook voor het eerst, yogaën in de tuin. Dat was heerlijk.

Yoga for writers is een vrij rustige sessie van dertig minuten, met veel aandacht voor de schoudergordel. Dat past bij schrijven natuurlijk, net als de aandacht voor het laten komen van ideeën waar de sessie mee eindigt.

Van harte aanbevolen!

 

Geplaatst in schrijftips | Geef een reactie

Middag over ChatGPT in Gent

Louise Cornelis Geplaatst op 24 juni 2024 door LHcornelis24 juni 2024  

Afgelopen vrijdag was ik naar een colloquium over Chat-GPT in Gent. Gent is vanuit Kapelle met de auto de dichtstbijzijnde grote stad op nog geen uur rijden. Dat biedt mogelijkheden; misschien was ik er vanuit Rotterdam niet eens naartoe gegaan. En dan had ik wat gemist, want ik vond het zeer de moeite waard. Al was het alleen maar het gebouw: een prachtig klassiek pand met dito inrichting.

Ik wilde naar die middag omdat ik broed op een opinie-artikel over waarom je als schrijvende professional echt zelf moet blijven (leren) schrijven, dus waarom AI die klus echt niet van je over gaat nemen. Daarvoor leverde de middag zowel bevestiging als nieuwe inspiratie – maar daarover dus een andere keer meer.

Los van het directe nut voor dat artikel vond ik het ook gewoon lekker om presentaties op hoog niveau te horen van goede sprekers (met alleen vaak wat te kleine lettertjes op hun Powerpoints). Voor het eerst in heel lang hoorde ik bijvoorbeeld Dirk Geeraerts weer eens, die ik me nog herinnerde uit mijn eigen promotietijd. Zijn presentatie ging over wat de huidige opmars van grote taalmodellen zegt over de scholenstrijd in de taalkunde tussen de generatieven (Chomsky) en taalgebruiksgerichten of cognitieven (Geeraerts zelf en ook mijn achtergrond). Dat staat ver af van mijn beroepspraktijk maar ik vond het heerlijk om weer eens een grondig taalkundig betoog aan te horen.

Veel aandacht in de presentaties ging uit naar ethische problemen van ChatGPT, zoals bijvoorbeeld dat we ons er klakkeloos mee uitleveren aan Amerikaanse Big Tech, en dat die zich onze taal eigenlijk toeëigenen. Kan en mag dat zomaar? Nou nee, maar er is ook nog geen alternatief, al wordt daar wel aan gewerkt. Ga ik in de gaten houden.

Ik ging tevreden naar huis. Hooguit ietsje stijf, want de klassieke stoeltjes waren hard en het was vier uur zitten luisteren geweest. Maar dat was de moeite waard! 

 

 

Geplaatst in schrijftips | Geef een reactie

Een andere schrijfpiramide

Louise Cornelis Geplaatst op 21 juni 2024 door LHcornelis21 juni 2024  

In Schrijven Magazine van nu (nr. 3) ontdekte ik dat er nog een heel andere schrijfpiramide bestaat dan die van het piramideprincipe: Freytags piramide. Dat is een manier om de spanningsboog van de plot in een goed verhaal te visualiseren (p. 17):

Gustav Freytag drukte er in de negentiende eeuw mee uit wat er in begin, midden en eind van een verhaal moet gebeuren.  *1 is het ‘motorische moment’ (‘inciting incident’) die het dramatische verloop in gang zet. 

Ik snap ‘m goed en herken ‘m ook meteen – over de structuur van verhalen is meer bekend natuurlijk, ik kende alleen deze visualisering nog niet. Ook die snap ik, maar ik vind hem niet helemaal geslaagd:

  • Over een piramide loop je niet, die heeft geen links-rechts-beweging. Een tocht over een bergpas zou wat mij betreft een betere metafoor zijn)
  • Het gedeelte na de climax is over het algemeen veel korter dan ervoor. Deze piramide drukt dus ook geen tijds- of paginaverhouding uit.

Maar omdat het een piramide is, ga ik hem wel onthouden zo natuurlijk!

 

 

Geplaatst in Opvallend, schrijftips | Geef een reactie

De plek van de hoofdboodschap onderweg

Louise Cornelis Geplaatst op 17 juni 2024 door LHcornelis17 juni 2024  

In de tijd dat we nog in Rotterdam woonden maar al bezig waren in ons nieuwe huis in Kapelle, reden we regelmatig tussen die twee huizen heen en weer. Langs de snelweg in West-Brabant stonden gele omleidingsborden die ik wel fascinerend vond. Zaterdag reden we er weer, manlief aan het stuur; ik zat klaar met m’n telefoon om ze te filmen voor dit blog- weg. Werkzaamheden klaar, neem ik aan. Maar goed ook natuurlijk.

Nou, dan maar zonder filmpje. Ik weet niet meer wat er letterlijk stond, ik parafraseer zeer vrijelijk. Het ging om de opeenvolging van drie borden:

  1. Opgelet: omleiding naar Oud-Gastel!
  2. De gewone weg naar Oud-Gastel is dicht.
  3. Voor Oud-Gastel omrijden via knooppunt X.

(3) is volgens mij de hoofdboodschap. Ik denk dat beginnen met (1) nodig is om de chauffeurs te attenderen. Dan zou dit dus ‘hoofdboodschap voorop’ zijn:

  1. Opgelet: omleiding naar Oud-Gastel!
  2. Voor Oud-Gastel omrijden via knooppunt X.
  3. De gewone weg naar Oud-Gastel is dicht.

Je kan daarmee mooi de verschillende relaties en bijbehorende signaalwoorden illustreren:

  1. Opgelet: omleiding naar Oud-Gastel!
  2. De gewone weg naar Oud-Gastel is dicht.
  3. Voor Oud-Gastel DUS/DAAROM omrijden via knooppunt X.
  1. Opgelet: omleiding naar Oud-Gastel!
  2. Voor Oud-Gastel omrijden via knooppunt X.
  3. WANT/OMDAT De gewone weg naar Oud-Gastel is dicht.

Nou ben ik in het algemeen een voorstander van hoofdboodschap voorop, maar hier twijfel ik toch. Enerzijds denk ik: ik vind het vaak al heel snel gaan, de informatie die ik langs snelwegen moet lezen en verwerken, dus dan is het handig als de strekking pas komt na die extra stap opwarming.

Anderzijds denk ik: ik moet dan wel paraat hebben wat die gewone route naar Oud-Gastel is, anders heb ik er nog niet veel aan. Het bord met de uitleg (‘de gewone weg is dicht’) is niet relevant als ik niet weet wat de gewone weg is of daar sowieso niet aan denk. Als ik alleen maar een keer naar Oud-Gastel wil rijden, heb ik het niet nodig. 

Ik ben benieuwd of hier onderzoek naar is, dus of de belangrijkste informatie beter op het tweede of derde bord kan staan, en of het helpt als de uitleg erbij staat. Niet bij mijn weten. Ik houd me aanbevolen!

Ik hoefde nooit naar Oud-Gastel. Komende zaterdag wel. Maar dat kan nu dus weer over de gewone weg.

 

Geplaatst in Opvallend, schrijftips | Geef een reactie

Gedachten over de verplichte AOV

Louise Cornelis Geplaatst op 12 juni 2024 door LHcornelis12 juni 2024  

Gister werd bekend dat de plannen voor een verplichte arbeidsongeschiktheidsverzekering voor zelfstandigen vorderen. Ik vind dat een interessant thema en ik vind het op zich goed dat zoiets in de maak is. Ik heb het wel eens zo geformuleerd: van niet-verzekerde vakgenoten heb ik twee keer last, nu omdat ze tegen een lager tarief met me kunnen concurreren, en later (mochten ze arbeidsongeschikt worden) als ik hun bijstand mee mag helpen ophoesten. Bovendien komen met een collectief systeem ook de moeilijker te verzekeren zelfstandigen aan hun trekken, zoals die met een ziekte of beperking, en in risicoberoepen zoals de bouw.

Voor mijzelf komt de verplichting als het ware te laat: ik heb een paar jaar geleden mijn AOV weloverwogen opgezegd, omdat ik het resterende risico tot mijn 67e wel kan dragen, uit eigen vermogen en dankzij een verdienende partner. Ik kan dat sowieso wel, en zeker als ik uitga van de beoogde uitkering in het voorstel: minimumloon. Met mijn winst uit onderneming haal ik precies het maximum aan te betalen premie, dus dat is dan toch straks € 195 per maand ophoesten uit solidariteit, niet voor mezelf. Nou goed dan, en als het nog even duurt, ontspring ik wellicht die dans.

Maar die solidariteit… de maximum premie betekent dat de nog beter boerende zelfstandigen relatief weinig betalen. Nou heeft een deel daarvan een BV, maar toch, helemaal kloppen doet dat niet, als je uitgaat van de sterkste schouders die de lasten moeten dragen. Al is het natuurlijk ook zo dat voor de rijke zelfstandigen minimumloon wel een grote terugval in inkomsten is.

Het lijkt mij dat deze regeling gericht is op een soort gemiddelde zelfstandige: niet te arm, niet te rijk, en zeker ook niet met iets ingewikkelds als ook nog loondienst erbij ofzoiets. Maar niemand is gemiddeld.

Bovendien vind ik dat er maar iets schraals tegenover die € 195 per maand staat: na een jaar een uitkering op niveau minimumloon. Mijn commerciële, niet-collectieve verzekering was beter. Ik zou eigenlijk iets meer verwachten voor zoveel geld, opgebracht door zoveel mensen.

Wat ik me tot slot ook nog afvraag: wie gaat straks bepalen of controleren of je wel echt arbeidsongeschikt bent? Dat is een notoir probleem bij de AOV’s op de vrije markt: dat het moeilijk is je recht te halen.

Ik ben benieuwd hoe het verder gaat.

 

Geplaatst in Opvallend | Geef een reactie

Recente berichten

  • Welweg?
  • Een beetje over literatuur
  • Het passief is niet neutraal
  • Met genderneutraal verwijzen gaat een subtiel ander onderscheid verloren
  • Ik mag sturen

Categorieën

  • Geen rubriek (10)
  • Gesprek & debat (30)
  • Gezocht (9)
  • Leestips (314)
  • Opvallend (542)
  • Piramideprincipe-onderzoek (98)
  • Presentatietips (153)
  • schrijftips (886)
  • Uncategorized (45)
  • Veranderen (38)
  • verschenen (202)
  • Zomercolumns fietsvrouw (6)

Archieven

  • mei 2025
  • april 2025
  • maart 2025
  • februari 2025
  • januari 2025
  • december 2024
  • november 2024
  • oktober 2024
  • september 2024
  • augustus 2024
  • juli 2024
  • juni 2024
  • mei 2024
  • april 2024
  • maart 2024
  • februari 2024
  • januari 2024
  • december 2023
  • november 2023
  • oktober 2023
  • september 2023
  • augustus 2023
  • juli 2023
  • juni 2023
  • mei 2023
  • april 2023
  • maart 2023
  • februari 2023
  • januari 2023
  • december 2022
  • november 2022
  • oktober 2022
  • september 2022
  • augustus 2022
  • juli 2022
  • juni 2022
  • mei 2022
  • april 2022
  • maart 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • januari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • oktober 2017
  • september 2017
  • augustus 2017
  • juli 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • januari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • februari 2016
  • januari 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • augustus 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015
  • april 2015
  • maart 2015
  • februari 2015
  • januari 2015
  • december 2014
  • november 2014
  • oktober 2014
  • september 2014
  • augustus 2014
  • juli 2014
  • juni 2014
  • mei 2014
  • april 2014
  • maart 2014
  • februari 2014
  • januari 2014
  • december 2013
  • november 2013
  • oktober 2013
  • september 2013
  • augustus 2013
  • juli 2013
  • juni 2013
  • mei 2013
  • april 2013
  • maart 2013
  • februari 2013
  • januari 2013
  • december 2012
  • november 2012
  • oktober 2012
  • september 2012
  • augustus 2012
  • juli 2012
  • juni 2012
  • mei 2012
  • april 2012
  • maart 2012
  • februari 2012
  • januari 2012
  • december 2011
  • november 2011
  • oktober 2011
  • september 2011
  • augustus 2011
  • juli 2011
  • juni 2011
  • mei 2011
  • april 2011
  • maart 2011
  • februari 2011
  • januari 2011
  • december 2010
  • november 2010
  • oktober 2010
  • september 2010
  • augustus 2010
  • juli 2010
  • juni 2010
  • mei 2010
  • april 2010
  • maart 2010
  • februari 2010
  • januari 2010
  • december 2009
  • november 2009
  • oktober 2009
  • september 2009
  • augustus 2009
  • juli 2009
  • juni 2009
  • mei 2009
  • april 2009
  • maart 2009
  • februari 2009
  • januari 2009
  • december 2008
  • november 2008
  • oktober 2008
  • september 2008
  • augustus 2008
  • juli 2008

©2025 - Louise Cornelis
↑