Toen ik een maand geleden net terug was uit Nepal, postte ik al iets over teksten daar, de mani-stenen. We zijn nog steeds bezig met het uitzoeken van foto’s, en twee ervan wil ik hier ook graag laten zien – omdat het zo leuk is.

Eerst nog een religieuze. Een andere vorm waarin Boeddhistische tekst te zien is in Nepal, is op gebedsvlaggetjes, en die zijn fotogeniek, zeker als het er veel zijn, zoals hier bij Bodnath, één van de grootste Boeddhistische tempels ter wereld (Kathmandu):

En dan deze: wijze spreuken die aan de muur hingen van de Crystal Mountain school, één van de weinige scholen in de arme en afgelegen Dolpo-regio.  Er hing veel in het Engels, en ik keek ook nog even in een best pittig Engels leerboek. Ik kon dat niet helemaal rijmen met het Engels dat gesproken werd: bijna niets. Het goodmorningsir van de kinderen klonk alsof ze amper begrepen wat ze zeiden, en veel verder kwamen we niet. Begrijpen de kinderen iets van wat hier staat?

En wat ook bijzonder was, in het kader van ’toeval bestaat niet’: sinds ik terug ben, ben ik die ene uitspraak van Einstein tegengekomen in het materiaal van een schrijftraining die ik ergens in opdracht uitvoer. Zo hoor je hem nooit, zo hoor je hem twee keer kort achter elkaar, maar in totaal verschillende situaties. Voor schrijven geldt-ie zeker, dat wel: ‘if you can’t explain it simply, you don’t understand it well enough’.