Als je precies bent, gaat er in veel teksten van alles fout, en dat is meestal helemaal niet erg. Een vergeten woordje bijvoorbeeld, ach, meestal snapt de lezer wel wat er had moeten staan. Maar vanochtend kwam ik er eentje tegen die ik echt niet kon raden, en dat is dan toch opmerkelijk, want dat gebeurt niet zo vaak. Meestal halen schrijvers zelf of anders hun redacteuren dat soort fouten er wel uit.

In een tijdschrift over creativiteit in organisaties vond ik in een tekstvak over de auteur, Estelle-Marie Heussen-Montgomery de volgende zin:

Haar promotieonderzoek staat geheel in het teken van wetenschappelijk bewezen relaties leggen tussen en psychiatrische ziekte(beelden).

Die zin is al moeizaam (‘geheel’ is overbodig, ‘wetenschappelijk’ ook als het gaat om promotieonderzoek, ‘bewezen’ is een beladen woord, wetenschapsfilosofisch gezien, wat doet ‘leggen’ daar precies, en die haakjes?), maar doordat er tussen ’tussen’ en ‘en’ een woord ontbreekt, heb ik echt geen flauw idee wat deze vrouw onderzoekt. Jammer!