Er stonden in dezelfde NRC als waar ik het net over had nog twee andere schrijfgerelateerde dingen die me opvielen:

• Schrijver Abdelkader Benali beschrijft in de serie ‘levenslessen’ (Economie, p. 16/17) dat hij van hardlopen heeft geleerd om zijn ambitie te relativeren: loop op 80 %, anders loop je jezelf dood. Hij vindt dat nu een levenskunst om bij alles 80 % van zijn uiterste te geven. Als duursporter herken ik meteen wat hij zegt, en ik vind het een fraai relativerend tegenwicht tegen al die geluiden over dat je ‘200 %!!!’ moet geven.
• Het ging in de krant al eerder over de vraag hoe het toch komt dat Scandinaviërs zo veel beter zijn met romans (thrillers) en films dan Nederlanders. In een ingezonden brief (Opinie & Debat p. 10) betoogt Gertjan Bikker nu dat dat komt doordat er in Denemarken ander schrijfonderwijs gegeven wordt:

Terwijl Nederlandse leerlingen in het middelbaar onderwijs betogen en informatieve teksten produceren, schrijven de Denen korte verhalen, filmscripts, draaiboeken voor documentaires en verhalende artikelen. Van het Deense schrijfonderwijs wordt 80 procent besteed aan deze genres. Jong geleerd is oud gedaan. Interessant! De eenzijdige nadruk op ‘nuttige’, zakelijke genres herken ik. Het jong geleerd is oud gedaan dan weer niet. Ons schrijfonderwijs is gewoon ook heel matig, vind ik. Het is vooral doen, er met een beetje geluk niet in verzuipen, maar er weinig van/over leren.

(Enne – nee, ik ben niet vergeten of gestopt met de verslaglegging van de resultaten van het piramideprincipeonderzoek van dit jaar. Heeft alleen iets meer rust en schrijf- en denktijd nodig dan ik de afgelopen dagen had. Wordt vervolgd!)